ο Άνεμος

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><br />
<b>Warning</b>:  session_start(): Cannot start session when headers already sent in <b>/home/stixoi/public_html/core.php</b> on line <b>23</b><br />
<html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>ο Άνεμος</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>ο Άνεμος</b><p>Δημιουργός: astrojoggi's, <i>Vassilis V.</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
Ο Άνεμος σηκώθηκε δυνατά , πάνω από την θάλασσα<br />
στάθηκε μετέωρος στην ακτή και χάζεψε για λίγο κολυμβητές και μη<br />
πέρασε τα πρώτα σπίτια του νησιού , δίνοντας δροσιά στα σοκάκια του χωριού<br />
περιεργάστηκε τους πωλητές που σκύβοντας , μάζευαν τρομαγμένοι την πραμάτια τους βρίζοντας<br />
Τράβηξε για τις πλατείες που τον καλοδέχτηκαν , με καραφάκια και μεζέ ούτε που το σκέφτηκαν<br />
να σηκωθούν , έκανε στροφή κυνηγώντας παιδάκια , ξυπόλητα , τους χάιδευε τα προσωπάκια<br />
τους σήκωνε τα μαλλιά δημιουργώντας ήχους , πνέοντας σε απόμερες γωνιές με πέτρινους τους τοίχους<br />
Τα πιο θαρραλέα βάζουνε τα δυνατά τους να τον τρυπήσουν,να τον διαπεράσουν,με την αφέλεια τους<br />
κι όταν κουράζονται του γυρνούν την πλάτη , για να τα σπρώξει πάλι πίσω , καβάλα σαν σε άτι<br />
Πιο κάτω τ' αγόρια σηκώνουν βρώμικο πανί , λίγο γαρμπίλι , ένα καφάσι και το γέλιο τους να ηχεί<br />
το κρατάνε με τα χέρια τους , τους σπρώχνουν δυνατά , τιθασεύοντας τον Άνεμο στην κατηφοριά<br />
διπλά ένα κοριτσάκι δώδεκα χρονών ,προσέχει τα μικροτέρα τριγύρω εδώ<br />
Ο Άνεμος νοιώθει βαριά την ψυχή της , σηκώνεται ψηλά και κοιτάει την ζωή της<br />
παραδομένη οικογένεια στο περιθώριο της ζωής , τον πάτερα μεθύστακα και άρρωστο θα βρεις<br />
περιμένει την μάνα να φύγει για δουλειά και να μαζέψει την μικρή από την γειτονιά<br />
Το κοριτσάκι με τα γαλάζια μάτια και την φράτζα αρριστερά , δεν δέχεται από ένστικτο τα παιχνίδια του , καμμιά χαρά<br />
Απορημένο με τα μάτια υγρά να κλαίει και στο τέλος οι απειλές , για να μην το λέει<br />
χωρίς να φταίει , χωρίς να ξέρει αν φταίει <br />
και στο τέλος οι απειλές για να μην το λέει , χωρίς να φταίει , χωρίς να ξέρει αν φταίει<br />
Τ' αναπάντεχο φύσημα στο πατζούρι χτυπά το τζάμι , φοβίζοντας τον άνθρωπο που ζει μέσα στη πλάνη<br />
σηκώνεται φωνάζοντας την μικρή κι ο άνεμος ψυχραίνει στη στιγμή<br />
ρίχνει γλάστρες και πρεβάζια στους περαστικούς , το σπίτι να πετάξει θέλει , στους ωκεανούς<br />
Εξαντλημένος κοιτάζει τα μικρά να ξεφωνίζουν κι μανάδες να φωνάζουν φαγητό και να θυμίζουν<br />
τιμωρίες αν δεν έρθουν και αφήνουν καταγής , τα παιχνίδια τους και χάνονται στην πόρτα κάθε αυλής ...<br />
Η μικρή Βασιλική πιάνει το πανί , μπαίνει στο αμαξάκι που σιγά- σιγά κινείται,αφήνοντας ένα γελάκι<br />
Το πιο αθώο που άκουσε ποτέ σ' αυτή τη γη , το φουστανάκι της ανεμίζει σαν σημαία αγγελική<br />
Δεν σε φοβάμαι Άνεμε ! φωνάζει , πιο δυνατά! για λίγο κοντοστέκεται , μ΄ ανταποκρίνεται μετά<br />
Ο πατέρας τρέχει ξοπίσω της να την σταματήσει , νοιώθει τον κίνδυνο μα από ώρα έχει μεθύσει<br />
Κοιτάει προς τα πίσω...ναι!... την ακολουθεί , τα δάχτυλα της σφίγγουν κι άλλο το πανί<br />
Ο Άνεμος την σήκωσε και μαζί της τα κύματα , την έριξε στην άμμο πάνω από τα σήματα<br />
χτύπησες μικρή μου; που πονάς ; ένα γιατρό ! τους άκουσε να λένε , μια σειρήνα , το περιπολικό<br />
Παναθεμάσε Άνεμε ! είπανε κάποιοι φίλοι , λέξεις πια που χάνονται καθώς τραβά στο δείλι<br />
Δόξασοι Κύριε ! γλύτωσε το μικρό , λέξεις πια που χάνονται σε λάθος λογισμό	<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2021</td><td valign=top></td></table><br />