Η αβάσταχτη ελαφρότητα της νιότης

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Αφιερωμένο στον αγαπημένο μου φίλο Θάνο...θα καταλάβει αυτός...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γέννα ατόφια, βήματα σκόρπια,
μάτια ακούν, ήχους θωρούν.
Γεύσεις παντού, έλλειψη νου,
χρόνος μηδέν, αίμα δοθέν

Μητέρα μορφή, άσπρη στολή,
πατέρας εχθρός, φόβος μισός.
Χέρια μικρά, δίχως ουρά,
χτένισμα σκέψης, πως να αντέξεις.

Παιχνίδι σιωπής, σειρήνα ντροπής,
βουτώ στο νερό, νιώθω να ζω.
Όνομα πήρα, ευχών γεμιστήρα,
νέος ωραίος, όχλος μοιραίος.

Γιορτή θεϊκή, σεξ δηλαδή,
φαντάζομαι λέξεις, έλα να παίξεις.
Μαθαίνω φιλιά, ηδονή σ' αντηλιά,
ένοχος νιώθω, βήμα μου νόθο.

Δέκα συν έξι, άδικη έλξη,
μπέρδεμα πάλι, υγρό προσκεφάλι.
Χορεύω στιγμές, τρελό εκκρεμές,
είμαι παντού, ζωή του τρελού.

Αβάσταχτη νιότη, έψαξα δότη,
ελαφρότητα βρήκα, κεντρί από σφήκα.
Ξημέρωσε πάλι, μορφών καρναβάλι,
δεκαπέντε επί δύο, ίδιο το κρύο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2006