Μοιραίο κύμα

Δημιουργός: zari.kardias, ♥Νίνα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκερτσόζο το κύμα κερνούσε το βράχο
του πρόσφερε άσπρο ποτό με αφρό
κι εκείνος καθόταν στητός γυαλισμένος
λες βήμα μετρούσε πριν βγει για χορό

Σε άκρη πελάγου θαλάσσιος ιππότης
αγέρωχος γόης ή ολύμπιος θεός
θαρρείς πως την αύρα αυτός αψηφούσε
το κάστρο του απόρθητο δικός του ο γιαλός

Βαδίζαμε δίπλα πιασμένοι απ το χέρι
το όνειρο αρμένιζε, καθάρια νερά
γαλάζιο το μέσα μας γι αγάπη διψούσε
τα μάτια κυμάτιζαν, γελούσε η καρδιά
......
Χρόνος που έσπασε στο τότε ακρογιάλι
ξεστράτισα και έψαξα τον βράχο εκεί
χωρίς πανοπλία γερτός τσακισμένος
στην άμμο ακουμπούσε σα νάχε πληγή

Κι εγώ κάπως έτσι φαινόμουν νομίζω
στο φόντο το γκρίζο της άδειας ακτής
το χθες μαγεμένο, το τώρα πνιγμένο
μοιραίο το κύμα; …ή …πείσμα ζωής;
(για όλα η θάλασσα πως φταίει …μην πεις!!!)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2021