Ζωντανό (!)θαυμαστικό

Δημιουργός: Ζωή Α.

Καλό Μήνα να έχουμε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια ιστορία λέει πως κάποτε ένα φίδι κυνηγούσε μία πυγολαμπίδα
και μετά από πολύ κυνηγητό κατάφερε τελικά να την πιάσει.
Όταν ήταν έτοιμο να τη φάει, αυτή του είπε:
“Σου έχω κάνει τίποτε;” ερώτηση της πυγολαμπίδας.
“Όχι”, η απάντηση.
“Μήπως, είμαι η διατροφική σου ανάγκη;”
“Όχι”, απάντησε πάλι το φίδι.
“Τότε, γιατί θέλεις να με φας;”
και το φίδι παραδέχτηκε: “Γιατί δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις”.

Το ζωντανό θαυμαστικό
δεν έχει ποικιλία
Είδος με δύναμη ψυχής
και πίστη στην φιλία
Μία καρδιά με αξία!

Όποιος ανήκει σε αυτό
λέγεται ευλογημένος
Σκάβει και βρίσκει το καλό
έστω και πληγωμένος
Μόνιμα προδομένος!

Οι άλλοι τον ακολουθούν
θέλουν να γίνουν φίλοι
Μα όταν δίπλα του σταθούν
…ζήλια βάζει φυτίλι
Σύγκριση θ ανατείλει!

Πρέπει να καμουφλαριστεί
είναι τροφή και λεία
Ν απλώσει τα φτερά στη γη
…σαν παύλα & τελεία
απλή εικόνα (_.)ευθεία
(…που δεν δίνουν σημασία!)

Για τον Σωκράτη …ο φθόνος είναι βάσανο της αρετής …το έλκος της ψυχής
Δεν είναι λίγες οι φορές που και στη ζωή προκαλούμε τον φθόνο
και την ζήλια των γύρω μας …χωρίς να υπάρχει κάποια προφανής αιτία!
Και τότε αρχίζουμε σαν την πυγολαμπίδα, να τρέχουμε μακριά…
…είναι ο φόβος για τον φθόνο του κόσμου;
…ή γιατί απλά δεν έχουμε την επίγνωση πως… «λάμπουμε»;
Κι όμως υπάρχει «λάμψη» …όταν κάνουμε κάτι που μας αρέσει,
κάτι που μας εκφράζει, κάτι που μας συγκινεί… κάτι που έχει αξία-κομμάτι ψυχής!
και αυτό είναι το «δικό μας φως»… που φέγγει μέσα στα δικά μας μάτια…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2021