Ζω

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

** Στίχοι για μελοποίηση **
( Της ζωής μου το λυκόφως )
Ζ Ω

Ζω, στην απόλυτη σιωπή, τι ντροπή
και τι μαρτύριο.
Μόνη μου καταφυγή, η φυγή
έργο σωτήριο.
Με σπασμένα τα φτερά, στη χαρά
ποτέ δεν άραξα.
Σε ταξίδι μακρινό, στο κενό
βρέθηκα - σπάραξα.

Ζω, σ’ ένα όνειρο στεγνό και περνώ
στιγμές απόγνωσης.
Μιαν εικόνα προσκυνώ κι αρχινώ
κραυγές εκτόνωσης.
Πως να φύγω μακριά, στη σκουριά
νιώθω ευάλωτος.
Σ’ ένα γόρδιο δεσμό και καημό
είμαι αιχμάλωτος.

Ζω, μοναχά στο παρελθόν, το παρόν
χαρτί που ξέσκισα.
Μόνη μου παρηγοριά, ξαστεριά
που φιλοτέχνησα.
Να ξεφύγω δε μπορώ κι απορώ
γιατί το σκέφτομαι.
Χίμαιρες να κυνηγώ, να ριγώ
και να προσεύχομαι.

Ζω, σε μια γκρίζα συννεφιά, συντροφιά
με το τσιγάρο μου.
Το μυαλό μου πυρπολώ, με θολό
πιοτό, καπάρο μου.
Με το χάρο συζητώ κι απαιτώ
ζωής παράταση.
Να προφτάσω και να δω, το Χριστό
πριν την Ανάσταση.

Ζω, σ’ έναν κόσμο παλαβό, ακριβό
μα και ανήθικο.
Αν του ρίξεις μια ματιά, στη φωτιά
μοιάζει με πίθηκο.
Απ’ τη μια η ερημιά, η βρωμιά,
η εξαθλίωση.
Κι απ’ την άλλη η χλιδή, το κλειδί
για επιβίωση.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2021