Το αστέρι που καίγεται

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παίζεις καθημερινά με το φως του σύμπαντος
λεπτό λουλούδι στης λίμνης το νερό
κανείς δεν μοιάζει με σένα που αγαπώ.
Γράφω το όνομά σου με γράμματα καπνών
πάνω σε νεφελώματα αστερισμών.
Ο άνεμος ουρλιάζει χτυπά το κλειστό παράθυρό μου
η βροχή είναι έντονη
τα πουλιά πετούν ακολουθώντας τη φορά του ανέμου.
Αντέχω την καταιγίδα
που στροβιλίζει τα κιτρινισμένα φύλλα της αυλής
Μείνε κοντά μου μη φύγεις, αυτό δεν αντέχω
μακριά ακούγεται η τελευταία βροντή
κάθεσαι στο πλευρό μου σαν να φοβάσαι.
Ωστόσο παράξενη σκιά διακρίνω στα μάτια σου.
Σ 'αγαπώ η χαρά μου είναι ασύγκριτη.
Έχουμε δει μαζί τ' αστέρι που καίγεται
αυτό που θερμαίνει ακόμη τα σώματά μας.
Θα μαζέψω μπλε και κίτρινα λουλούδια από τα βουνά
μαζί με άγριες φράουλες,
αργότερα θα βαδίσουμε στον κήπο
των ανθισμένων κερασιών των ονείρων σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2021