Το κίτρινο άνθος του κάκτου

Δημιουργός: Φιλήμων, Φιλήμων Ιωάννου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να γεννιέμαι να ζω να πεθαίνω στο όνειρο όπου βρισκόμαστε μαζί.
Ο έρωτάς μας είναι τόσο θερμός να τον σβήσει δε μπορεί κανένας ποταμός.
Σ' αγάπησα με πάθος αγάπησα την ομορφιά της όψη σου και της ψυχής σου.
Με αποκαλούν πολλοί ονειροπαρμένο ,δε μ' ενοχλεί ήθελα να είμαι .
Είμαι η Σαχάρα σου κι εσύ το κίτρινο άνθος του κάκτου ,
είμαι το ηφαίστειο κι εσύ η λάβα που χύνεται στο σώμα μου,
είμαι η αιώνια λύπη κι εσύ παιδικό γέλιο.
Είσαι το λαμπρότερο άστρο τ' ουρανού που λάμπει μόνο μέρα.
Στο μέρος που ζούσαμε μαζί τώρα ζουν άλλοι σφετεριστές της αγάπης μας.
Γλιστρούν τ' απογεύματα στον κατηφορικό δρόμο δίνοντας όρκους
κι ευχές αγάπης που δεν πιστεύουν,εμείς μείναμε μόνοι σε τόπους μακρινούς.
Όχι μόνο ο θάνατος αλλά και η απουσία σκοτώνει τον έρωτα.
Μένω ξάγρυπνος σκεπτόμενος εσένα μέχρι την αυγή.
Μη μου δίνεις νερό δώσε μου κρασί λαγνείας να σ' αγαπήσω ξανά ,
γιατί η αγάπη χάθηκε στη νύχτα,ο έρωτας για σένα πέθανε.
Η απουσία σου μόνο με τη λησμονιά υποφέρεται
αν δεν σε ξεχάσω θα χαθώ διαισθάνομαι ότι ζω μ' ένα φάντασμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2021