κραυγές

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μία λύπη απόψε με πλακώνει ...
και μου μαγκώνει την καρδιά.
Γίνεται βρόχος η βραδιά...
ξυράφι που με χαρακώνει.

Δε φταίει η μέρα που στερεύει ...
ούτε η νύχτα π' αρχινά .
Δε φταίει το πούσι στα βουνά ...
ούτε στις ρεματιές το χιόνι .

Ούτε η Άνοιξη μου φταίει...
που σπέρνει μάγια στην ψυχή .
Έγινε τραύμα η αμυχή ...
φλογίστηκε και σιγοκαίει .

Φταίνε τα λόγια κι εικόνες...
τα καπνογόνα κι οι κραυγές .
Φταίνε των όπλων οι κλαγγές ...
που ανακατεύουν τους αιώνες .

Χάσαν το νόημα οι έννοιες...
κι οι άνθρωποι την ανθρωπιά .
Οι λύκοι ανέλαβαν σκοπιά...
με αμφιέσεις προβατένιες .

Έχει χαθεί ειρμός και μέτρο ...
συνείδηση και σεβασμός .
Η ανομία εθισμός ...
μέσα στης άρνησης το γκέτο.

Όλα ανάποδα μετράνε ...
φονιάδες γίνονται θεοί .
Διδάγματα ανηλεή ...
σε νόες άνοες χωράνε .

Συστημικά και αενάως ...
κάποιοι ταΐζουν την οργή.
Ας κλείσει ετούτη η πληγή...
γιατί καραδοκεί το χάος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2021