Μονόλογοι Όταν Η Μια Ψυχή Συναντά Την Άλλη

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ ΌΤΑΝ Η ΜΙΑ ΨΥΧΉ ΣΥΝΑΝΤΆ ΤΗΝ ΆΛΛΗ

Όταν η μια ψυχή συναντά την άλλη
γίνεται μυστικό μόνο για αυτές τις δυο
δεν εισχωρεί πια άλλη σε γη και ουρανό.
 Ξέρω πως εισ' αγνή ψυχή
όπως και πληγωμένη
πως η δική σου η στοργή
χάθηκε πια μια χαραυγή
στ' άπειρο ξεφτισμένη.
 Δεν σου ζητώ τόσα πολλά
ώστε να σε πληγώσω
κι αν τα νερόκρινα μυρίζουν
κάποια στιγμή όμως σαπίζουν
γι' αυτό θέλω να σώσω.
 Ότι καλό σ' απέμεινε
στο φως πια να το βγάλω
και να τα κάψω τα παλιά
που σου ματώνουν τη καρδιά
στη θέση τους να βάλω.
 Μια άβατη παρηγοριά
πόνο να μην γνωρίζει
πάντα να νιώθει ξενοιασιά
σαν τα ανέμελα πουλιά
ελπίδες ν' αναβλύζει.
 Κράτα αυτό το ποίημα
κάνε το θησαυρό σου
και να θυμάσαι μια ζωή
έστω κι αργά κάποια στιγμή
βρήκες τον άνθρωπό σου.
 Που δεν ζητά τόσα πολλά
ώστε να σε μειώσει
μα να' σαι με χρυσά φτερά
να οσφραίνεσαι την μυρωδιά
του έρωτα την πόση.
 Δεν θέλω να καρδιοχτυπάς
ούτε να έχεις τύψεις
θέλω να γλυκό περπατάς
σαν Παναγία να γελάς
τα πάθη να εκθλίψεις.
 Απόψε ώσπου να ξημερώσει
για σένα θα μιλάω
ίσως μια μέρα σ' ανταμώσει
η αναπνοή μου και σου δώσει
αγνά το σ' αγαπάω.
 Δεν θέλω καν να προσπαθήσεις
να μου ανταποδώσεις
μα θέλω εσύ να αναστήσεις
τα πέταλα που έχεις κλείσει
πάλι να ξανά νιώσεις.
 Πως η ζωή είναι δική σου
και πρέπει να την ζήσης
να αστράφτει πάντα η ψυχή σου
να λάμπει ήρεμα η μορφή σου
και τα παλιά να σβήσεις.
 Απόψε κάνω μία στάση
για λίγο να σκεφτώ
τα πόσα εσύ έχεις περάσει
μα η ψυχή σου έχει αλλάξει
με ένα μου σ' αγαπώ.
 Μα πάλι για σένα θα μιλάω
έχεις τη πρώτη λέξη
θέλω να ζεις να σε κοιτάω
να σε λατρεύω όπου πάω
με κάτασπρη την έλξη.
 Ξημέρωσε κι ακόμη γράφω
τα μάτια είναι θολά
μια ηλιαχτίδα μου θυμίζει
πως η ψυχή σε έχει κλείσει
για πάντα στη καρδιά.
 Κι όσο το σκέφτομαι αυτό
νιώθω πως είσαι πλάι
και πως ν' αφήσω το στυλό
αφού εσύ είσαι αυτό
που κλείνει μια μεγάλη.
 Πανέμορφη ιστορία
που αν θα συνεχίσω
θα γράψω δυο βιβλία
γιατί είσαι η μία
που διώχνει κάθε ίσκιο.
 Απόψε το στυλό άδειασε
για πρώτη του φορά
με όλα αυτά π' αράδιασε
όμως ποτέ δεν χάλασε
έστω και μια καρδιά.
 Μέχρι το υστερόγραφο
για σένα θα μιλάει
όλη της γης η χαραυγή
μέχρι κι πούλια η χρυσή
να σου χαμογελάει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2021