Της θάλασσας το μοιρολόι

Δημιουργός: inokrini, Κ.L inokrini--Κατερινα Λιαρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της θάλασσας το μοιρολόι 25-10-18





ποια κόρη θρηνεί εκεί στο βάθος και μου σπαράζει την καρδιά;
φτάσαν τα δάκρυα σιμά μου, κλάματα κι αναφιλητά
πόσο την πόνεσε η αγάπη; πόσο της Άνοιξε πληγή;
και αναδεύεται στο κύμα να την ακούσεις προσκαλεί;

το μοιρολόι της απλώνει μες στην γαλάζια αγκαλιά
σμίγει η βροχή τα δάκρυα της, πού’ρχεται μέσα από το Νοτιά
σ’ενα χορό θλίψης και πόνου, έχει λυμένα τα μαλλιά
γρονθοκοπιέται κι όλο κλαίει, τα στήθια της τ’ αμοναχά

σαν της μιλω δεν με ακούει, της λέω έχω κι εγώ καημό
και αυτή…. το κύμα της προσκρούει,πάνω στον βράχο που κοιτώ
να δείξει θέλει όλον τον πόνο,οπού’χει μες στα σωθικά
αγνάντιο έχει ουρανό της,που την κοιτά απο ψηλά

μεγάλώσε ο θρήνος τώρα,όσο περνάει ο καιρός
ελύγισε κι αυτό το δέντρο,που στέκει ναύτης μοναχός
μην κλαίς νεράιδα μου της λέγει,η αγάπη ζεί και θα φανεί
και θα μερέψει η αγκαλιά σου, όταν σου δώσει ενα φιλί

κ.λ.inokrini

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2021