«τα αρπακτικά»

Δημιουργός: ΙΚΑΡΙΟΣ, Ηλίας Ράμμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

«Τα αρπακτικά»

Ξυπνώ κάθε μέρα και ψάχνω για κάτι
κι έρχεται κάποιος και μου κλείνει το μάτι
μου δίνει το χέρι και δεν ξέρω τι θέλει
κι αυτό είναι κάτι που με κάνει κουρέλι
…………………………
Σε ποιόν ν’ ακουμπήσεις, σε ποιόν να μιλήσεις
γι’ αυτά που σε καίνε και έχεις δακρύσει
στην γωνιά περιμένουν, να παραπατήσεις
στο γκρεμό να σε σπρώξουν, να σε δουν να κυλίσεις
……………………………
Μα να ξέρετε μάγκες, πως εσάς τα λαμόγια
σας πήρα χαμπάρι, γιατί είσαστε βόδια
και σαν σπρώχνετε κάποιον, στον γκρεμό για να πάει
προσέξτε την πλάτη σας, τον γκρεμό μην κοιτάει.
………………………………
Γιατί θα πέσετε μέσα κι όπως κυλάτε
το δικό μου χαμόγελο, ξεροί θα κοιτάτε
αυτό δεν θα έπρεπε, ποτέ να ξεχνάτε
την πουστιά όταν κάνετε, που θα πατάτε
………………………………
Γιατί έδαφος στέρεο, δεν υπάρχει τριγύρω
να φορέσεις σκαρπίνια και να κάνεις τον κύριο
…………………………………
Μα τι σας τα λέω, αφού τα ξέρετε όλα
γι’ αυτό και την τρώτε, συνέχεια την φόλα
μα τι σας τα λέω, αφού τα ξέρετε ήδη
η γλώσσα μου είναι κοφτερή σαν κοπίδι
…………………………………
Κι όταν βρίσκω ευκαιρία, θα σας τα χώνω και πάλι
μέχρι ν’ αλλάξετε, μυαλό στο κεφάλι
γιατί είσαστε κάφροι, στην λάσπη χωμένοι
κι όποιον αγγίζετε, η λάσπη σας μένει
………………………………..
Για να του θυμίζει, πως δεν πρέπει ν’ αφήνει
κανένα γουρούνι, την ψυχή του ν’ αγγίζει……..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2021