Η φρυκτωρία μου

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Κάποιοι σε κάποιες απομακρυσμένες επάλξεις κρατούν άγρυπνο το μοναχικό βλέμμα τους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η φρυκτωρία* μου

Στης ερημιάς το αργοσάλευτο τοπίο
κει που σπανίζει της ζωντάνιας η βοή,
στην ξέρα, στο σκοτάδι και στο κρύο,
λείπει η ελπίδα, η χαρά κι η υπομονή.

Πιστό φρουρό, λένε, με βάλαν να φυλάω
στην πιο χαμένη φρυκτωρία στο βουνό
μιας αλυσίδας την συνέχεια να κρατάω
των μηνυμάτων που είναι μόνο για κακό !

Δεν έχω πλάι μου κανέναν να μιλήσω
μόνο ο ίσκιος μου, με κάνει συντροφιά
και δυο πύργοι, στο καθήκον, που αντικρίζω
είναι η μόνη μου μικρή παρηγοριά !

Ποιος είμαι; πού πηγαίνω; τι ζητάω;
ποιος μ’ χει ορίσει να φυλάγω παγανιά
για ποιου το βόλεμα σ’ επάλξεις ξενυχτάω
μέσα στ’ αγιάζι και την μαύρη μοναξιά ;

Μην είναι τάχα ο πανικός του Βασιλιά μου ;
μήπως στρατεύματα εισβάλουν εχθρικά ;
Εκεί στο πόστο μου θ’ ανάψω την πυρά μου
σαν αντικρίσω απ’ απέναντι φωτιά.

Θα ‘ναι χαρά, για μένα κι όλα ονειρεμένα
που επιτέλους κάποιο μήνυμα ζωής
στον αντιπέρα πύργο, κάποιος άλλος σαν και μένα
με μία δάδα, σπάζει νόμους της σιωπής !

………..
Μα τώρα, δεν υπάρχουν πια οι φρυκτωρίες,
είναι χαμένες σ’ εποχές ιστορικές
και στις ψυχές μας έχουν μπει μεσοτοιχίες
που 'ναι το ίδιο κι απαράλλαχτες μ’ αυτές !

(...Ένας ορίζοντας που απέραντα κοιτάζει,
σε μια οθόνη, που όλα δείχνουν μακρινά...
κι ένα εικονίδιο, που στα μηνύματα αλλάζει
-σαν φρυκτωρία που προσμένει την φωτιά- !..)
-.-



(2006)
*Φρυκτωρία :
Μονόχωροι πυργίσκοι, που χρονολογούνται από την αρχαιότητα αλλά αναπτύχθηκαν πολύ τον Μεσαίωνα, οι οποίοι βρίσκονταν ανά μεγάλη αλλά ορατή απόσταση μεταξύ τους, στους οποίους ανάβανε μεγάλες (συνθηματικές) φωτιές για να μεταδίδουν μηνύματα -κυρίως πολέμου- σε μεγάλες αποστάσεις. Έτσι μία είδηση μπορούσε να μεταδοθεί σε εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα σε λίγη ώρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2021