Μια γυροβολιά, τέλος, αυλαία....ε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, ας φέρουμε μια γυροβολιά....να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ` ένα ζειμπέκικο επάνω
ν` αφήσω θέλω τη ψυχή.
Στη Ρόζα, με το Μητροπάνο
στερνή να κάνω προσευχή.

Με μια γυροβολιά να γράψω
τα πάθη μου, τα λάθη μου
με τη ψυχή μόνο να κλάψω
για του σταυρού, τ` αγκάθι μου.

Να φέρω χίλιες δυο στροφές
για τα τρένα που φύγαν
για της ζωής επιστροφές
που δρόμους, δεν ανοίγαν

Να φτάσω ίσια στο θεό
μια γραφή να δώσω
στο τελευταίο στεναγμό
ότι σωθεί να σώσω.

Μ` ένα μπαγλαμά στ` ουράνια
θα φύγω για στερνό ταξίδι
βουνά θα βρω, ρουμάνια
κι` όσο στη πλάση ξύδι.

Να το κάνω κρασί σε τάσι
για όσα στ` αλήθεια πόθησα
να είναι ενος τρελού γιορτάσι.
Μον τη ψυχή του ρώτησα.

Μ` ένα Ζειμπέκικο βαρύ
θα φτάσω στην Αχερουσία
για να πεθάνουν οι καημοί
σε μια στροφή. Για σωτηρία.

Με τα λαδάδικα να φύγω
ψηλά, να πετάξω σαν πουλί
φτερά, να βγάλω για το τρύγο
θ` αφήσω πίσω ένα χαρτί.

Χορεύω, υψώνομαι στ` αστέρια
με λαβωμένα τα σπαθιά
κι` έχω χιλιάδες περιστέρια
να προσκυνώ τα δειλινά.

Μ` ένα ζειμπέκικο του Τσιτσάνη
σαν ξημερώνει Κυριακή
φορώ, ένα κόκκινο φουστάνι,
μια γυροβολιά, μου αρκεί.

Μια γυροβολιά, τέλος, αυλαία
σ` όλης της γης τα σύρματα
μια χαρακιά, σημαία
μια στροφή, τα κρίματα.

Κ` όπως θ` ακούνε οι θεοί
φτερά θα βγάλω, θα πετάξω
κι` αν που περσεύει ένα φιλί
σ` αγίους, δεν θα το τάξω.

Θα το στείλω στα παιδιά
τα σγουρομάλλικα τα κρίνα
να` χω λουλούδια στη καρδιά
και σωτηρία εκείνα.

7-4-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2021