Ναρκίσσου κήπον ανθόεντα

Δημιουργός: Βίκυ Δρακουλαράκου, Βίκυ Δρακουλαράκου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον ανθόεντα κήπο του Νάρκισσου
χάθηκε η κόρη, στου ήλιου το αναγύρεμα,
βοτάνι ιππομανές μαζεύοντας.
Αναδεύοντας του αμφορέα τα ηδύποτα
την συνετή παρθένο ηράσθην.

Άνασσα των παθών
η έφιππη έπαρση σημαινόμενης αγάπης
με ρόδα και ία, την ικάρια πτήση εντείνει.
Μελιχρό το φως, στης νυκτός τη δίψα.
Παραληρηματικός, στου σκοταδιού τη σιγαλιά,
ο μυστικότροπος συγκερασμός των σωμάτων.

Αυτοηττώμενη,
χαϊδεύω την ευωδιαστή καμπύλη της αποπλάνησης
που μύδρους εκπηγάζει στη γυμνή θύρα ονείρων.
Καράβι πηγαιμού, του κορμιού σου ο συριγμός.
Ταξίδι φεγγαρίσιο, των στεναγμών η συνουσία.

Μύρον των ρεματιών τής γενέθλιας γης μου
χάραγμα στο στήθος μου η πανωραία μορφή σου.
Νιόσπορο ροδή μου,
ορέγομαί σε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2021