Τέλος ατυχές

Δημιουργός: Ουτοπία, Πόλυ

Πόση αλήθεια κρύβουν άραγε οι λέξεις, αυτές που πρώτα στον καθρέπτη σου προβάρεις.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=Teal]
Κι αν τη γαλάζια έχει βάλει φορεσιά
ο ουρανός άχρωμος σήμερα φαντάζει,
κάποια θλιμμένα σαν κι ετούτο πρωινά  
η θύμησή σου τη γαλήνη μου ταράζει.

Στο δίχτυ του ονείρου ξαναπιάστηκα
πόσο ικέτεψα μόνη να μη μ' αφήσεις
για μια φτηνή ελπίδα δες.. κρεμάστηκα
σε μια θηλιά που πίστευα ότι θα λύσεις.

Δεν την έλυσες ίσως γιατί δεν τόλμησες
το μονοπάτι να διαβείς πέρ' απ' το ψέμα
έριξες βέλη μ' αγκάθια, δεν αστόχησες
μες στην καρδιά μου είν' ακόμα καρφωμένα.

Τι κρίμα που.. . εσένα διάλεξες να σώσεις
χτίζοντας πάνω στην ψυχή μου το εγώ σου
μα και να θες δε θα μπορέσεις να γλιτώσεις
απ' τον αθέατο στους άλλους εαυτό σου.

Ξέπνοα λόγια στο ξεκίνημα της μέρας
σκληρές οι σκέψεις, με γεμίζουν αμυχές
κάποιες σελίδες σκίζει πάλι ο αέρας
στο παραμύθι που 'χε τέλος ατυχές..

Πόλυ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2021