Για μια χούφτα σπαγγέτι Δημιουργός: daponte, Σταύρος το όραμα της αμερικάνικης Άγριας Δύσης του Ιταλού σκηνοθέτη των σπαγγέτι γουέστερν Σέρτζο Λεόνε (3 Ιανουαρίου 1929 - 30 Απριλίου 1989) Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [I]“...Ο σπουδαιότερος συγγραφέας γουέστερν ήταν ο Όμηρος: και οι πρώτοι αρχετυπικοί ήρωες, πρόγονοι των καουμπόυδων ήταν ο Αγαμέμνονας , ο Αίαντας, ο Έκτορας και ο Αχιλλέας...”
Σέρτζο Λεόνε, σε συνέντευξή του στην ιταλική τηλεόραση[/I]
Ο Σέρτζο Λεόνε γεννήθηκε στη Ρώμη. Ο πατέρας του Βιτσέντζο Λεόνε(καλλ. ψευδώνυμο Ρομπέρτο Ρομπέρτι) ήταν σκηνοθέτης βωβών ταινιών στην ιταλική Τσινετσιττά. Ο Σέρτζο παράτησε το πανεπιστήμιο για να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, αρχικά ως βοηθός του σπουδαίου Βιττόριο ντε Σίκα στην ταινία "Κλέφτης Ποδηλάτων " και μετά στις μεγάλες αμερικανικές συμπαραγωγές " Κβο Βάντις" & "Μπεν Χουρ". Ακολούθησαν "Οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας" ως αντικαταστάτης του βασικού σκηνοθέτη και το ντεμπούτο του ως πρώτος σκηνοθέτης : "Ο Κολοσσός της Ρόδου".
[/B]Όταν τα προαναφερόμενα ψευδο-ιστορικά έπη έπαψαν να είναι στη μόδα , ο Λεόνε έστρεψε την προσοχή του στο μιμούμενο τα αμερικανικά γουέστερν υποείδος των "σπαγγέτι γουέστερν", τα οποία γυρίζονταν στα ιταλικά. Με χαμηλούς προϋπολογισμούς και αξιοποιώντας τόσο τα στούντιο της Τσινετσιττά, όσο και φυσικούς χώρους γυρισμάτων στην κεντρική και νότια Ισπανία κατάφερε να αναδειχτεί στον κυριότερο εκπρόσωπο του είδους , βάζοντας τα γυαλιά στους Αμερικανούς δημιουργούς και κατακτώντας αρχικά το ευρωπαϊκό και κατόπιν το παγκόσμιο κοινό.
Οι ταινίες του ομαδοποιούνται σε 2 τριλογίες: την "Τριλογία των Δολαρίων" & την "Τριλογία του "Once upon a time..." η οποία ολοκληρώνεται με τη μαφιόζικη ιστορία :"Κάποτε στην Αμερική" με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο.
Με τον μετέπειτα στενό συνεργάτη του μουσικοσυνθέτη Έννιο Μορρικόνε, επίσης γεννημένο στη Ρώμη, υπήρξε συμμαθητής στην τρίτη Δημοτικού. Η μακροχρόνια συνεργασία τους θεωρείται από τις πιο αποδοτικές στον κινηματογράφο.
O Εννιο Μορρικόνε έγραψε τη μουσική του «For a Few Dollars More» πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα μετά από ρητή εντολή του Σέρτζο Λεόνε. Ηταν επιθυμία του γιατί συνήθιζε να σκηνοθετεί ακούγοντας την πρωτότυπη μουσική στο σετ.
Το πρώτο γουέστερν που σκηνοθέτησε -" Για μια χούφτα δολάρια"- υπήρξε καθολική αντιγραφή της ταινίας για σαμουράι "Γιοζίμπο" του Ακίρα Κουροσάβα: τα δικαστήρια επιδίκασαν στο Γιαπωνέζο δημιουργό την καταβολή του 15% από τα κέρδη της προβολής της ταινίας στην Ασία, εξασφαλίζοντάς του περισσότερα χρήματα από το σύνολο των υπόλοιπων ταινιών του.[B]
[/B]Ο πρωτοεμφανιζόμενος στη μεγάλη οθόνη Κλιντ Ιστγουντ ήταν η πέμπτη επιλογή του Λεόνε για τον πρωταγωνιστικό ρόλοτου "Ανθρώπου χωρίς Όνομα" στο "Για μια χούφτα δολάρια" μετά τους Χένρι Φόντα, Τσαρλς Μπρόνσον, Τζειμς Κομπερν και Ρίτσαρντ Χάρρισον και αποδέχθηκε το ρόλο, κυρίως για να ταξιδέψει στην Ισπανία και στην Ιταλία όπου έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας. Από τις προηγούμενες επιλογές του οι δυο πρώτοι θα συμπρωταγωνιστήσουν αργότερα στο “Κάποτε στη Δύση” (με τον Χένρι Φόντα στον μοναδικό ρόλο κακού στην καριέρα του) και ο τρίτος στο “Κάτω τα κεφάλια”[B]
Ο ρόλος του Χένρι Φόντα ως πληρωμένου δολοφόνου Φρανκ στο “Κάποτε στη Δύση” ήταν ο μοναδικός ρόλος “κακού” του κορυφαίου ηθοποιού.
Ο Λεόνε δε μιλούσε αγγλικά και συνεννοούνταν με τους Αμερικανούς πρωταγωνιστές του με τη βοήθεια διερμηνέα. Εξαίρεση αποτέλεσε ο Ιλάι Γουάλακ (ο “Άσχημος” Τούκο) με τον οποίο μιλούσαν στα γαλλικά. Η γλωσσική τους κατανόηση όμως δεν παρέλειψε να θέσει 3 φορές τη ζωή του ηθοποιού σε κίνδυνο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Το ιδιαίτερο κινηματογραφικό στυλ του Λεόνε με εναλλαγή μακρινών πλάνων με πολύ κοντινά και η ιδιαίτερη μουσική επένδυση των σκηνών, σε συνδυασμό με τον ελάχιστο ή καθόλου διάλογο ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, έκανε τους κριτικούς να χαρακτηρίσουν το έργο του ως "οπερατικό":κάθε περσόνα των φιλμ του την συνοδεύει ένα χαρακτηριστικό μουσικό λάιτ-μοτίφ.
Ο Σέρτζο Λεόνε ήταν τελειομανής και απαιτητικός με το προσωπικό του: απέλυσε έναν τεχνικό όταν ανατίναξε πρόωρα μια γέφυρα στο "Ο Καλός, ο Κακός κι ο Άσχημος". Την ξαναέφτιαξε το Μηχανικό του ισπανικού στρατού υπό τον όρο να επαναπροσληφθεί ο τεχνικός.
Πολλοί Ισπανοί στρατιώτες και άλλοι κάτοικοι των περιοχών των γυρισμάτων χρησιμοποιήθηκαν ως κομπάρσοι στις ταινίες της "Τριλογίας των Δολαρίων".
Η αυτοκτονία του ηθοποιού Αλ Μούλοκ στα γυρίσματα του “Κάποτε στη Δύση” (έπεσε από το παράθυρο του δωματίου του ντυμένος με τα ρούχα του ρόλου του) τον άφησε ασυγκίνητο και φώναξε στο συνεργείο του: “πάρτε του το κουστούμι, το χρειαζόμαστε!”
[/I]Στον Λεόνε είχε γίνει αρχικά η πρόταση να σκηνοθετήσει τον "Νονό, την οποία απέρριψε
Ένα σχέδιό του που έμεινε ανολοκλήρωτο ήταν μια επική ταινία για την Πολιορκία του Λένινγκραντ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. [I]
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 30 Απριλίου 1989 και τάφηκε στη Ρώμη.
[I]Ο Κουέντιν Ταραντίνο αναγνωρίζει τον Σέρτζο Λεόνε ως τη μεγαλύτερή του επιρροή και το "Ο Καλός, ο Κακός κι ο Άσχημος" ως την πιο αγαπημένη του ταινία.[/I] Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2021 | |