Της μάνας τα γραμμένα....1......αφιερωμένο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Η γραφή είναι μακροσκελής και τελείως προσωπική, δεν έχω ουδεμία απαίτηση να την διαβάσετε, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικρό μου σε νανούρισα----------Για το Γιάννη μου--------
με μέλι και με γάλα
και σου` λεγα, δεν ειν ψηλά
η χρυσαφένια σκάλα.

Σ` όλα, τα χίλια σου γιατί
στις χίλιες απορίες
σο` κανα τη ζωή γιορτή
να` χεις καλές πορείες.

Αρρώσταινες κι` ερχόσουνα
τις νύχτες στο κρεβάτι ,
γιόκα μου, πως θυμόσουνα
είναι γλυκιά η αγάπη.

Σαν ψήλωνες και έλεγες
όλο δικό μου, δικό μου
σε μάθαινα να έδινες
να δίνεις ακριβό μου.

Σου έλεγα με υπομονή
και πέρασαν τα χρόνια,
οι φίλοι σου οι θησαυροί
ειν και δικά μου κλώνια.

Σαν ήρθανε τα γράμματα
σου έβαζα άριστα δέκα
τα γράμματα, ειν μαλάματα.
Ειν του μαέστρου η στέκα!!

Και ψήλωνες και ψήλωνες
κι` αγνάντευες το κόσμο
βασιλικός, που μύρωνες
κι` ένα κλαράκι δυόσμο.

Σου` χα στο μαξιλάρι σου
κι` είχα ευτυχία τόση,
θυσία, για χαλάλι σου,
κανείς μην σε πληγώσει.

Και σου `λεγα και σου `λεγα
είναι η γυναίκα η γη,
να την αγαπάς καμάρι μου
το στάρι κι` η πηγή!!

Και μάκραινες και ρώταγες,
είναι ψηλά τ` αστέρια
και σου` λεγα καρδούλα μου
ειν στα δικά σου χέρια.

Κουκούλι σου φτιάξα χρυσό
το ξέρω, έκανα λάθος
κι` αγάπησες τη μουσική
μ` ένα περίσσιο πάθος.

Γιόκα μου η αετοφωλιά μου
είναι δικό σου αραξοβόλι!!
κι` άνοιξα την αγκαλιά μου
να` χεις, ροδιάς το περιβόλι.

Συνεχίζεται

8-5-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2021