Blowin' In The Wind Δημιουργός: daponte, Σταύρος How many roads must a man walk down Before you call him a man? Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Ο Αμερικανός τραγουδοποιός, συνθέτης, στιχουργός και ποιητής, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, και τιμημένος με πάμπολλες άλλες βραβεύσεις και τίτλους τιμής Μπομπ Ντύλαν (πραγματικά ονόματα : Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν και Shabtai Zisel ben Avraham στα Εβραϊκά)γεννήθηκε σαν σήμερα στις 24/5/1941.[/B]
Η μουσική του, με επιρροές από τους Γούντι Γκάθρι και Άλλεν Γκίνσμπεργκ, κινείται στον χώρο της φολκ, μπλουζ, ροκ, γκόσπελ, κάντρι, παραδοσιακής ποπ & φωνητικής τζαζ.
Η παρουσία του στα μουσικά δρώμενα μετράει ήδη 60 χρόνια με πρώτο άλμπουμ του το "Bob Dylan" που περιείχε κυρίως διασκευές από παραδοσιακά αμερικάνικα τραγούδια όπως το "House of the Risin' Sun" και το "Pretty Peggy-O".
Ο δεύτερος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1963 με τίτλο The Freewheelin' Bob Dylan, ο οποίος περιείχε και το πολύ δημοφιλές τραγούδι Blowin' in the wind. Με αυτόν το δίσκο ο Ντίλαν ξέφυγε από τα στενά όρια της folk κοινότητας της Νέας Υόρκης και έγινε ευρύτερα γνωστός. Η φυσιογνωμία του, ο τρόπος ερμηνείας, οι στίχοι, η μουσική του αλλά και οι ριζοσπαστικές απόψεις του έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Απέκτησε ένα ένθερμο κοινό από, δίνοντας πολλές συναυλίες ενώ στίχοι του γίνονταν συνθήματα για τους νέους.
Μολονότι στη συνείδηση των νέων ήταν ο "τραγουδιστής της διαμαρτυρίας" ο ίδιος στράφηκε σύντομα σε πιο εσωτερικές αναζητήσεις και επηρεασμένος από τους μεγάλους συμβολιστές ποιητές (Μπωντλαίρ, Ρεμπώ και κυρίως τον Τ. Σ. Έλιοτ) δημιουργεί πολύπλοκα ροκ ποιήματα.
Το πρωί της 29 Ιουλίου του 1966 τραυματίζεται σοβαρά με την μηχανή του, μια μαύρη Triumph 500. Σπάει λαιμό, κόκαλα, έχει πολλά τραύματα στο πρόσωπο. Πολλοί λένε ότι ήταν δολοφονική ενέργεια από την CIA, άλλοι ότι μετά το ατύχημα ο Ντίλαν δεν ήταν πια ο ίδιος.
Το 1979, σε μία δραματική αλλαγή της ζωής του, ο Μπομπ Ντίλαν μεταστράφηκε στον χριστιανισμό και για τρία χρόνια ηχογραφούσε κι έπαιζε μόνο κομμάτια με θρησκευτικό υλικό, κάνοντας κήρυγμα, τόσο στα τραγούδια του, όσο και στις ζωντανές του εμφανίσεις.
Το 1985 συμμετείχε στην ηχογράφηση του «We Are the World», στο πλαίσιο του «USA for Africa», για την ενίσχυση των λιμοκτονούντων Αφρικανών, και δημοσίευσε το τρίτο βιβλίο του «Lyrics: 1962–1985». Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς πρωτοστάτησε στη μεγάλη συναυλία με τίτλο «Farm Aid» για την ενίσχυση των αμερικανών μικροαγροτών, που ήταν πνιγμένοι στα χρέη και απειλούνταν με κατασχέσεις από τις τράπεζες.
Το 1988 εντάχθηκε στο «Rock and Roll Hall of Fame» και την ίδια χρονιά σχημάτισε μαζί με τους Ρόι Όρμπισον, Τομ Πέτι, Τζορτζ Χάρισον και Τζεφ Λιν το σούπερ γκρουπ «Traveling Wilburys», με το οποίο ηχογράφησε δύο άλμπουμ (1988 και 1990).
Στις 26 Ιουνίου 1989 ο Μπομπ Ντίλαν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα σε συναυλία στην Πάτρα. Την επομένη συμμετείχε στα γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ του BBC για τον Βαν Μόρισον στο Λόφο του Φιλοππάπου και στις 28 Ιουνίου έδωσε συναυλία στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε ένα ακόμη ενδιαφέρον άλμπουμ με τίτλο «Oh Mercy», σε παραγωγή Ντανιέλ Λανουά.
Το 1992 γιορτάζει τα 30 χρόνια επί σκηνής με καλεσμένους όλους τους παλιούς του φίλους. Κάνει παγκόσμια περιοδεία, έρχεται μάλιστα και στην Ελλάδα στις 14 Ιουνίου του 1993. Όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες καλλιτέχνες διαφόρων μουσικών ειδών διασκευάζουν τα τραγούδια του. Όμως, η πηγή της έμπνευσης του Ντίλαν δεν στέρεψε. Συνεχίζει να βγάζει μεγάλους δίσκους και να θυμίζει ότι υπάρχει ως ενεργός δημιουργός.
Κατά μία εκδοχή, το ψευδώνυμό του είναι παρμένο από τον Ουαλό ποιητή Ντίλαν Τόμας (Dylan Thomas), ο οποίος πέθανε στην Νέα Υόρκη το 1953, στα 39 του χρόνια, από υπερβολική χρήση οινοπνευματωδών.
Έχει παντρευτεί δυο φορές κι έχει αποκτήσει δύο παιδιά, ενώ στην νεότητά του είχε δεσμό με την τραγουδίστρια Τζόαν Μπαέζ.
Η επίδραση του Μπομπ Ντίλαν στην αμερικανική κουλτούρα είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί – είναι πιθανότατα ο μουσικός με την μεγαλύτερη επιρροή στη ροκ σκηνή, που ενέπνευσε εκατοντάδες καλλιτέχνες και αντιγράφηκε από χιλιάδες. Τόσο η μουσική και οι στίχοι των τραγουδιών του όσο και η εικόνα που προώθησε έγιναν συνώνυμα μια νέα εποχής για την Αμερική, συνώνυμα μιας επανάστασης.
[I]Αποφθέγματά του:
Αν θέλεις να θυμάσαι τις αναμνήσεις σου, θα πρέπει πρώτα να τις ζήσεις.
Για εμένα το μέλλον είναι ήδη κάτι από το παρελθόν.
Για να ζεις εκτός νόμου, πρέπει να είσαι τίμιος.
Δέχομαι το χάος. Δεν είμαι αρκετά σίγουρος αν με δέχεται αυτό.
Ήρωας είναι κάποιος που αντιλαμβάνεται την ευθύνη που συνοδεύει την ελευθερία.
Θεωρώ τον εαυτό μου ποιητή πρώτα και μετά μουσικό. Ζω σαν ποιητής και θα πεθάνω σαν ποιητής.
Οι άνθρωποι σπάνια κάνουν αυτό που πιστεύουν. Κάνουν αυτό που τους βολεύει και μετά αισθάνονται τύψεις.
Όλη αυτή η συζήτηση για την ισότητα… Το μόνο κοινό πράγμα που έχουν οι άνθρωποι είναι ότι όλοι πρόκειται να πεθάνουν.
Το χρήμα δεν μιλάει, βρίζει.
[/I] Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2021 | |