Το δυαράκι Πειραιά....στη μνήμη τους

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

΄΄Ημουν δεκατεσσάρων χρόνων όταν στη κυριολεξία, με μάζεψαν κοντά τους η Μεταξία κι` ο Κωστής.
Κουβαλούσα ήδη χίλιες πληγές από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, ήμουν ένα αγρίμι που έψαχνε στοργή κι` αγάπη, μάνα και πατέρα.
Μου τα έδωσαν απλόχερα και οι δύο, το δυαράκι έγινε κουκούλι, η πιο ζεστή φωλιά και έμαθα
τι χρώμα έχει η αγκαλιά, θυμάμαι τον γλυκύτατο Κωστή μ` ένα παλιό ταουνς να μας πηγαίνει, παντού, οι εκδρομές ήταν μια ευτυχία κι` είχε έρθει το φως στη πολύπαθη ζωή μου, τα βράδια η Μεταξία
μου μίλαγε για τον πατέρα που τον θυμόταν και στο δυαράκι του Πειραιά, γνώρισα μόνο χαρά.
Όλη η ζωή μου κύλησε μαζί τους, όλη μου την ευτυχία για το μαγαζί που άνοιξα αργότερα, σ` αυτούς την χρωστάω, πάντα με κουβάλαγαν μαζί τους 3 τα παιδιά τους κι` εγώ τέσσερα.
Ορφάνεψα δεύτερη φορά και εδώ μέσα κάπου σε κάποια γραφή γράφω για την δικαίωση από την πολιτεία και την δικαιοσύνη που ποτέ δεν ήρθε γι` αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, σας ευχαριστώ. Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2021