Της νύχτας την πιο σκοτεινή στιγμή

Δημιουργός: Ισάρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνεμος αλήτης βοσκός,
μπιστικός του εγώ πιστός,
τα σκορπισμένα ερίφια του μαζεύω.

Ποιος καθορίζει τι ΄ ναι λύπη, τι’ ναι χαρά;
Όταν ψαρεύεις σε θολά νερά,
τι δόλωμα θα δολώσεις, δεν έχει σημασία.

Κάποτε, μ΄ αγάλματα μιλούσα.
νερά ποταμών, απάλευτα, πίσω γυρνούσα.
Τα πρώτα ψυχή και μιλιά απέκτησαν,
τα δεύτερα, παραδομένο, με κατέκτησαν.

Εδώ που μ’ έριξε η ζωή,
μισός στεριά, μισός νησί,
το υπόλοιπο θα ζήσω.

Αντέστε ψάξτε παλιοί καιροί,
γιατί ,της νύχτας την πιο σκοτεινή στιγμή,
άπλετο φως με λούζει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-05-2021