Την αγκαλιά της μάνας σου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, μια μέρα πολύ δύσκολη για εμένα, προσεύχομαι να πάνε όλα καλά, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψυχή μου εσύ στα σπάργανα
μια αγκαλιά ζητούσες,
μονάχη νανουρίστικες
κι` άπλωσες τα δυο χέρια
να σ` αγαπήσουν οι θεοί
να πιείς από τ` αστέρια.

Ψυχή μου εσύ, κοιμήθηκες
και μόνη σου ξυπνούσες,
γύρευες μια ανατολή
γλυκά, αγάπης χείλη.
Την αγκαλιά της μάνας σου
σ` ένα σβηστό καντήλι.

Ψυχή μου εσύ, κυλήστηκες
σε άπονα σεντόνια,
τη νιότη σου κουρσέψανε
και τ` άγουρο κορμί σου
λύκοι, τσακάλια, ύαινες.
Τα χρόνια της αβύσσου!!.

Ψυχή μου εσύ, ταξίδεψες
και δεν λερώθεις διόλου,
αγάπη, την εφύλαξες
την έκανες σκοπό σου.
Κι` αν ήρθαν άγριες θύελλες
είχες το αγγελό σου.

Ψυχή μου εσύ, δεν γέρασες
σαν πέρναγαν τα χρόνια
έμαθες που να περπατάς
που να γλυκοκοιμάσαι
κι` ήρθαν φεγγάρια, χαραυγές,
να ζεις, για να θυμάσαι.

Ψυχή μου εσύ αξιώθηκες
την ομορφιά του κόσμου,
σε δυο χεράκια τρυφερά!!!,
σε μια ζωή καινούργια.
Υψώθεις, έβγαλες φτερά
μαζί με τ` αγγελούδια.

Ψυχή μου, ήταν το στρατί
μια Οδύσσεια η δικιά σου,
αίμα σου κύλησε πολύ
για των ανθρώπων κρίμα
μα έφτιαξες μια χαραυγή
που την φιλάει το κύμα.

Ψυχή μου, σ` όλα άντεξες,
θύμησες, έχεις πολλές,
λουλούδια, έχεις χίλια.
Δεν μείνανε γκρίζες σκιές
μόνο θαλασσινά κοχύλια.

8-6-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία του Ιωάννη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2021