Ανασταινομαι

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρέμω σαν φύλλο στο βοριά που μ’ έκανες αλάνι
είν’ η αρρώστια μου βαριά και δεν μπορεί να γιάνει.
Τρέμω σαν φύλλο στο βοριά
δεν σ’ έχω για παρηγοριά κι απάνεμο λιμάνι.

Στους δρόμους άσκοπα γυρνώ, σβήνω και μαραίνομαι
αφού δεν σ’ έχω αγκαλιά τον κόσμο το σιχαίνομαι.
Τι κι αν εγώ χαμογελώ κι ευτυχισμένος φαίνομαι
μου είσαι τόσο μακριά κι αρχίζω να τρελαίνομαι,
μα μόλις λίγο σε σκεφτώ πετάω κι ανασταίνομαι.

Χαράμισα μία ζωή για σένα ν’ αλητεύω
στης πολιτείας τη βουή παντού να σε γυρεύω.
Χαράμισα μία ζωή
για τη δική σου την πνοή με μπόρες να παλεύω.

Στους δρόμους άσκοπα γυρνώ, σβήνω και μαραίνομαι
αφού δεν σ’ έχω αγκαλιά τον κόσμο το σιχαίνομαι.
Τι κι αν εγώ χαμογελώ κι ευτυχισμένος φαίνομαι,
μου είσαι τόσο μακριά κι αρχίζω να τρελαίνομαι,
μα μόλις λίγο σε σκεφτώ πετάω κι ανασταίνομαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-06-2021