Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Στην άκρη της θάλασσας

Στην άκρη της θάλασσας

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην άκρη της θάλασσας, μεταξύ ουρανού και Γης.

Αν φύγουμε από την ξηρά και πάμε στη θάλασσα, θα βρούμε πως αυτή η τε-λευταία έχει τα περισσότερα αποθέματα σε οργανισμούς απ’ότι η φτωχή στε-ριά. Σ’όλα τα μέρη του κόσμου, μια βραχώδης και ιδιαίτερα προφυλαγμένη πα-ραλία, ίσως να συντηρεί, σ’ένα ορισμένο χώρο, ένα μεγαλύτερο αριθμό ζώων από οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Ας δούμε για παράδειγμα το φύκι Macrocystis pyrifera. Αυτό το φυτό φυτρώνει πάνω σε κάθε βράχο και τα όρια της παρου-σίας του αρχίζουν από τη στάθμη της αμπώτιδας και φθάνουν σε μεγάλο βάθος, είτε βρισκόμαστε σε εξωτερική ακτή, είτε ακόμη και σε εσωτερικά κανάλια. Σε όλα τα ταξίδια του Αντβέντσουρ και του Μπιγκλ, δεν βρέθηκε ούτε ένας βρά-χος κοντά στην επιφάνεια του νερού που να μην συνοδευόταν από αυτό το επι-πλέον αγριόχορτο. Πολλά καράβια που πλέουν σ’αυτή την ανεμοδαρμένη περι-οχή έχουν σωθεί από ναυάγιο. Λίγα πράγματα ξέρω πιο εκπληκτικά από το να βλέπω αυτό το φυτό να φυτρώνει και να ευδοκιμεί ανάμεσα σ’εκείνους τους πε-λώριους ύφαλους του δυτικού ωκεανού που καμιά μάζα βράχου, ακόμα και η πιο συμπαγής, δεν μπορεί να του αντισταθεί για πολύ. Ο μίσχος είναι στρογγυ-λός, λεπτός και μαλακός και σπάνια η διάμετρός του είναι παραπάνω από μια ίντσα. Λίγα απ’αυτά φτάνουν για σηκώσουν το βάρος μεγάλων ξεκολλημένων βράχων και μερικά φτάνουν να έχουν μήκος έως και 60 οργιές. Οι βραγιές αυ-τού του αγριόχορτου, ακόμη κι αν δεν είναι πολύ πλατιές, αποτελούν εξαίρε-τους πλωτούς κυματοθραύστες. Τα τεράστια κύματα του ωκεανού, μόλις φτά-σουν εκεί και περάσουν μέσα από τους σκόρπιους μίσχους, χάνουν ύψος και με-ταβάλλονται σε ήρεμα, ήσυχα νερά.Ο αριθμός των ζωντανών πλασμάτων που η ύπαρξή τους εξαρτάται από το φύκι αυτό, είναι καταπληκτικός. Θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο βιβλίο για να περιγράψει κανείς όλους τους κατοίκους που φιλοξενεί στην αγκαλιά του. Όλα σχεδόν τα φύλλα του, εκτός από κείνα που πλέουν στην επιφάνεια, έχουν μια πα-χιά κρούστα από κοράλλινο υλικό, τόσο που το χρώμα τους γίνεται άσπρο. Οι λε-πτεπίλεπτες δομές του κατοικούνται από πολύποδα που μοιάζουν με νερόφιδα, ενώ άλλες από πεταλίδες, γυμνά μαλάκια, τροχοειδή και οστρακόδερμα. Αν κά-που καταστρεφόταν ένα απλό δάσος, δεν θα χάνονταν πιστεύω, τόσα πολλά είδη ζώων όσα θα χάνονταν απ’την καταστροφή αυτού του φυκιού. Επιπλέον, πολλοί κορμοράνοι, άλλα ψαροπούλια, βίδρες, φώκιες και γουρουνόψαρα, γρήγορα θα εξαφανίζονταν κι αυτά, και τέλος, ο άγριος ιθαγενής της Γης του Πυρός, ο εξα-θλιωμένος κύριος αυτού του άθλιου τόπου, θα διπλασίαζε τα κανιβαλικά του πα-νηγύρια, θα μειωνόταν σε αριθμό και πιθανότατα θα έπαυε να υπάρχει.

Κάρολος Δαρβίνος: Ταξίδι με το Μπιγκλ, Στοχαστής 1998

~

Επιστημονικές έρευνες που έγιναν στον Αρκτικό Κύκλο έδειξαν ότι οι σημερινές μέσες θερινές θερμοκρασίες στην περιοχή είναι οι υψηλότερες των τελευταίων 44.000 χρόνων. Επίσης, τα ευρήματα έδειξαν ότι τα τελευταία 70.000 χρόνια οι αλλαγές έγιναν τόσο ξαφνικά που θα ήταν αδύνατον, ακόμα και σήμερα, να τις προβλέψουμε. Το σύστημα αντιδρά με μη γραμμικό τρόπο, πράγμα που αποδεικνύει ότι μικρά γεγονότα μπορούν να γεννήσουν μείζονος σημα-σίας ανατροπές (Scott Lehman & all, 23 Oct. 2013 in Geophysical Research Letters).Οι αλλαγές δεν είναι μόνο ξαφνικές, αλλά και αλυσιδωτές. Αν τα νερά του βόρει-ου Ατλαντικού θερμανθούν, θα προκαλέσουν λιώσιμο των πάγων στην Aρκτική ζώνη και αύξηση των βροχοπτώσεων στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Η αύξηση της περιε-κτικότητας του ωκεανού σε γλυκό νερό θα σημάνει αλλαγή της αλατότητας, πράγμα που με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει αλλαγή στο καθεστώς των θερμών ρευμά-των που διαβρέχουν σήμερα τις ακτές της βορειοδυτικής Ευρώπης και φθάνουν ως τη Βόρειο Θάλασσα. Ένα τέτοιο επεισόδιο στις μέρες μας θα σήμαινε πολύ απλά πως η Αγγλία και η Νορβηγία θα βρίσκονταν ξαφνικά στην κλιματική ζώνη της Γροιλαν-δίας και του βόρειου Καναδά. Η αδυναμία μας να προβλέψουμε με ακρίβεια το πότε και το αν θα προκύψουν τέτοιες απότομες μεταβολές σε συνδυασμό με τις αδιαμφι-σβήτητες πλέον μαρτυρίες του παρελθόντος, είναι η καλύτερη απάντηση στους σκε-πτικιστές για τις συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου: όταν θα τις διαπιστώ-σουμε με απόλυτη βεβαιότητα, θα είναι πλέον πολύ αργά.

Ηλίας Ευθυμόπουλος
απόσπασμα απο
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

~


ποικιλα και πρωτοφανη τα φαινομενα καιρικα (και μη) στις μερες μας
μπηκαμε στο ματι του κυκλωνα
πλημυρες καταστροφες και προ ημερων χαλαζι εφτασε να σκεπασει την Κοζανη σαν χιονι ενω περσι χαρακτηριστηκε ως ελαφρια χιονοπτωση
αποψιλωσεις δασων και βουνων, καταστροφη οικοσυστηματων για μαυρη αναπτυξη
προ μερικων μηνων το φαινομενο μια ομαδα ασιατικων ελεφαντων να εχει εγκαταλειψει το φυσικο της περιβαλλον συνεχιζοντας το ταξιδι της ποσο εξωπραγματικο περιεργο αναποφευκτο θα μπορουσε να χαρακτηριστει; ψευδες ή αβασιμο
βγαλανε την κοινωνιολογια απο την υλη! αρκει η πιστη;
ανοιχτος ο δρομος για τον ψυχιατρικο ολοκληρωτισμο
επιδημια παγκοσμιως και ελλαδικα τα αντικαταθληπτικα φαρμακα
πληρης αποξενωση, ανθρωποι στα καβουκια σας, αυτη η αλληλεπιδραση
φιμωτρο στον λογο με λεκτικη επιθεση, ψυχολογικη και σωματικη, με σιωπη και απαθεια, περιορισμο στην ελευθερια κινησεων (του), περι αυτου προκειται
ενα διαρκες ψαλιδισμα της γλωσσας και της σκεψης
μην ξεχασουμε την τεχνητη νοημοσυνη και την ρομποτικη ενδοτερα στην εργασια.. ειπαν να μας ξεκουρασουν αρκετα καναμε τα ρομποτ
και το πώς η καταστροφή του περιβάλλοντος «θρέφει» τις πανδημίες
https://m.naftemporiki.gr/story/1614311/pos-i-katastrofi-tou-periballontos-threfei-tis-pandimies-pligonei-tis-oikonomies?fbclid=IwAR22-TqcvvA2L08V2PCa_QPizrBUTlk9SIsYpoGzWLgFfIfRBOxQzRBbtaw






ο ανθρωπος φτιαγμενος ειναι να διακρινει,
τις λαθος παρεμβασεις του και να βγαινει
να λεει φτανει εσκασα, καιρος ειναι να ξερασω
ο ανθρωπος δεν φτιαχτηκε να κανει ποιηση...
φτιαγμενος να θαυμασει να απολαυσει
να εκτιμησει να παρατηρησει, να την προστατευσει απο τον εαυτο του..
να ερωτευτει να αφουγκραστει, να συμπλευσει με την ποιηση
να χαθει στην ποιηση,
ποιητικα να ζησει κι οχι ως ποιητης..
φτιαγμενος να προαισθανεται να εμπιστευεται, το ενστικτο
να ξεχωρισει
τα κλικ απο τις κλικες



....κι οπου ποιηση σφαιρα Γη, φυση
κι οπου εγω εμεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2021