Κουρέλια μαζεύω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, και ένας να με διαβάζει εγώ θα γράφω, είναι δική μου λύτρωση, σας ευχαριστώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το βλέπω ψυχή μου, πως θέλεις να φύγεις
στεγνώσαν τα δάκρια, σελίδα, την κλείνεις.
Το νιώθω ακριβή μου, πως όλα τελειώνουν
βλέπεις, σωπαίνω, τα λόγια πληγώνουν.

Καιρό έχεις φύγει κι` έχω πενθήσει
δεν είσαι δικιά μου, η αγάπη έχει σβήσει.
Μην μένεις εδώ, η λύπη πληγώνει
κι` ας κλάψω μονάχος , στο δικό μας σεντόνι.

Δεν θέλω να ζήσεις, την συντριβή μου
και ψεύτικα λόγια, δεν θέλω ακριβή μου.
Τη πόρτα σ` ανοίγω, η ζωή σου δικιά σου
μην μου αφήσεις, ψίχουλα, γειά σου.

Πάρε μαζί σου ότι εδώ έχεις αφήσει
κι` ασ` τη καρδιά μου, ξανά, ν` αγαπήσει.
Το άρωμα πάρε, αυτό που φορούσες
τα βράδια του πάθους, που έλεγες ζούσες.

Πάρε μαζί σου, αν θες αναμνήσεις
καρδιά σου το ξέρω, εδώ δεν θ` αφήσεις.
Το άρωμα ξέρω, θα ξεθωριάσει
κουρέλια μαζεύω .Κι` αυτό θα περάσει.

17-6-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία


Αισιόδοξος

Γράφω ποιήματα
δεν τυπώνονται,
θα τυπωθούν,
αλλά....
Περιμένω ένα γράμμα
μια καλή είδηση,
ίσως θα `ρθη τη μέρα
που θα πεθάνω,
θαρ `ρθη το δίχως άλλο,
αλλά...
Ο κόσμος δε θα κυβερνιέται
ούτε από την κυβέρνηση
μήτε από το χρήμα
θα κυβερνιέται
από τον άνθρωπο
ίσως σ` εκατό χρόνια
αυτό θα γίνη,
δίχως άλλο θα γίνη,
αλλά....

Ναζίμ Χικμέτ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2021