Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Άναρχα 14

Άναρχα 14

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info


Ι Ο θάνατος όσο κι αν προσπάθησε
δεν κατάφερε να κυριαρχήσει πάνω μου
έμεινα μόνος γυμνός κάτω από τον έναστρο ουρανό
χωρίς πίστη
επικίνδυνη συμπεριφορά γι αυτούς που ελπίζουν.
Δεν ελπίζω ούτε πιστεύω σε τίποτα
ακόμη και το θάνατο δε το φοβάμαι.
Άλλωστε σε κανένα δε θα λείψω αν φύγω
είμαι βέβαιος ότι όλοι σχεδόν θα με ξεχάσουν
το γεγονός αυτό δε με στενοχωρεί .
Γνωρίζω ότι ο εαυτός μου είναι εδώ
και είναι πάνω από όλα
Γνωρίζω ότι δεν υπάρχει κατάσταση
όπου ο θάνατος με τη ζωή είναι αδελφωμένοι.
IV
Υπάρχουν πολλές ζωές μέσα σε μια ζωή
η ζωή των παιδικών χρόνων
αυτή που τρέχει ανάμεσα στα κάτοπτρα της μέρας και της νύχτας
η ζωή με τη γυναίκα και τα παιδιά μου
η ζωή μαζί της που ονειρεμένα κάνω
και τέλος η ζωή που μ' απόμεινα και την περνώ μονάχος.
Θα μπορούσε να ήταν όλα διαφορετικά
να είμαι ένας μοναχός σε μοναστήρι
ή ένας κοσμοπολίτης γεμάτος απολαύσεις και κενότητα
θα μπορούσε να μην είχα ζωή ή να κοβόταν ξαφνικά στη μέση
αν εκείνη τη φορά που οδηγούσα
δεν ξυπνούσα στο τιμόνι απέναντι από ένα φορτηγό.
Όμως δε θυμούμαι την καλύτερη στιγμή της ζωής μου
δηλαδή τη στιγμή που αντίκρισα το πρώτο φως
θα θυμάμαι τη χειρότερη γι αυτό θα είμαι έτοιμος.
V
Δεν έσκαψα να βρω νερό να πιω
ούτε σαν ίδρωσα και δίψασα
δε φύτεψα ποτέ μου ένα δέντρο
στον ίσκιο του από κάτω να ξαποστάσω
δε γέννησα δε δημιούργησα δε μόχθησα
γιατί λοιπόν να ζω;
VI
Ποιος μπορεί να κατακτήσει το θάνατό του όπως ο Ρίλκε;
Αξίζει να ζει κάποιος για να δει τελικά το θάνατό του;
VII
Ο θάνατος του χρόνου είναι εφικτός;
VIII
Το τοπίο είναι ομορφότερο από αυτό που φανταζόμουν.
Μόνο ο μαύρος ήλιος που έπεφτε στο βάθος της λιμνοθάλασσας
και διαθλούσε παράξενο ουράνιο τόξο μέσα στην ομίχλη.
Κρατώ χάλκινο νόμισμα σφιχτά στο χέρι.
Τραγουδώ χαρούμενο τραγούδι αδιαφορώντας
για τις αλλόκοτες μορφές που βρίσκονται αντίκρυ μου.
Ο βαρκάρης κρατά σφιχτά το τιμόνι για τη λίμνη Αχερουσία
αμφίβια όντα κλαίνε σπαραχτικά στις όχθες του ποταμού
σαν πληρωμένες μοιρολογίστρες παρηγοριά να μου δώσουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2021