Λαμπάδες της ερήμου

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

3 Ιουλίου 2021 - Πυρκαγιά στον δικό μου, μικρό παράδεισο. Την Οδού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λαμπάδες της ερήμου

Χτενίζουν τον αέρα σου, μαυροντυμένα νέφη
φωτιές τρυπούν το βλέμμα σου κι ο θάνατος σού γνέφει.
Τυλίγει τα ψηλά βουνά στα χέρια τής αβύσσου
σπέρνει καπνούς και μαχαιριές στη γη τού παραδείσου

Λυσσομανάει ο βοριάς, τα ουρλιαχτά θεριεύουν.
Βουβά τ’ απάτητα βουνά, σκύβουν και ικετεύουν.
Ποιος να δαμάσει το θεριό, ποιος να το πολεμήσει;
Θανάτου τόπος οι κορφές, ποιος να τις περπατήσει;

Τέσσερις φλόγες, τέσσερις λαμπάδες τής ερήμου
γίνονται φως στον ουρανό, λυγμός μες στην ψυχή μου.
Πατώ στο χώμα∙ καίγομαι, τα ονόματα δακρύζω
χίλια ποτάμια κι αν χυθούν, δεν σας γυρίζουν πίσω

Κομμάτια από τα ρούχα σας παίρνω και γονατίζω
μαζεύω τον ιδρώτα σας, τη μνήμη να ποτίζω.
Μαύρο το δάκρυ τ’ ουρανού, τρυπάει τη γη σαν σφάχτης
στη μάνα που σε γέννησε, ποιος να σε πάει στάχτη;


Ελένη Σωφρονίου Στρατή
6 Ιουλίου 2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2021