Η όμορφη κοιμωμένη Δημιουργός: jenny Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Η όμορφη κοιμωμένη
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η μικρή ήταν ήσυχη. Μέσα στο σπονδυλωτό καροτσάκι της, εφοδιασμένο με τα άκρως απαραίτητα, ένοιωθε σιγουριά. Πάνες, αντί μικροβιακά μαντιλάκια ,αλλαξιά, νερό, σεντόνι, μπιμπερό και δροσερά μαντιλάκια .Η προίκα της ήταν κομπλέ. Βεβαιώθηκε ότι γύρω της υπήρχε κόσμος και άρχισε τα παιχνίδια. Πετάρισε τα μεγάλα βλέφαρα της και χαδιάρικα έκλεισε το μάτι. Χαλαρά κουνούσε τα ποδαράκια της σίγουρη ότι το κοινό θα εκτιμήσει την ευλυγισία και την χάρη της. Ήξερε ότι οι θαυμαστές της θα χειροκροτήσουνε και ίσως θα ρίξουνε και ανθοδέσμες. Τα ροδαλά χεράκια της κρατούσαν σφιχτά την πιπίλα. Το κεφαλάκι της πρόβαλε έξω από το καροτσάκι για να περιεργαστεί τον έξω κόσμο. Όταν έφτασε στο Εθνικό Κήπο πλησίασε η αλλαγή της φρουράς. Δίπλα της πέρασαν οι λυγερόκορμοι τσολιάδες αλλά δεν πτοήθηκε .Παραχώρησε την θέση της στο πεζοδρόμιο και βασιλικά κούνησε το χεράκι της προς τα περήφανα νιάτα. Έκανε νόημα ότι θέλει λίγο νερό στα χεράκια της για να τα δροσίσει. Άλλαξε θέση και έπαιξε με το φιλαράκι της. Το μαλλιαρό γκρι αρκουδάκι της. Το αεράκι και η ζέστη ήταν ότι καλύτερο για τον ύπνο της. Κάτω από τα δέντρα η προστατευτική σκιά ήταν λιγότερα αποπνικτική παρά στο πυρωμένο και αφιλόξενο τσιμέντο. Στα παγκάκια έβλεπε άλλα παιδάκια με τα οποία αντάλλαζε μηνύματα και χαιρετούρες. Μετά από μισή ώρα κουράστηκε. Απαλά αποχαιρέτησε και...αποκοιμήθηκε . Έτσι η βόλτα παρατάθηκε επειδή η μικρή ταξίδευε στα φτερά του Μορφέα.
Η όμορφη κοιμωμένη στο καροτσάκι της δεν ήταν το ταφικό μνημείο του Χαλεπά αλλά ένα πολύ όμορφο και ζωντανό κοριτσάκι. Αυτό που δεν ήξερε η μικρή ήταν ότι συγκέντρωσε τους περισσότερους θαυμαστές ενώ κοιμόταν του καλού καιρού. Ανεξάρτητα από το πόσο αγαπάμε τα μικρά παιδιά τα θαυμάζουμε πολύ περισσότερο όταν κοιμούνται στην ώρα τους, δεν κλαίνε και κυρίως δεν μιλάνε πολύ. Μας μαγεύουν όταν χαμογελάνε ενώ κοιμούνται. Δέχονται την προστασία μας και μας επιτρέπουν να το κρατήσουμε στην αγκαλιά χωρίς να διαμαρτυρηθούν. Γελάνε και ξεχνάνε εύκολα ότι τα πονέσαμε ή κάναμε λάθη στην διατροφή τους. Το μικρό παιδί μας είναι ένας αγαπητός συνάμα ανεξερεύνητος κόσμος για μας. Κοιτάει άφοβα κατάματα περιμένοντας την προσοχή και το χάδι μας για να μειδιάσει. Δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τί τι πρέπει η δεν πρέπει να εφαρμόσεις στην διαπαιδαγώγηση του άλλωστε το κάθε παιδί αντιδράει διαφορετικά .Αναμένει την παρουσία μας και απλώνει τα χεράκια του ζητώντας τα αυτονόητα :την αγάπη ,την προστασία, την βοήθεια, την στοργή και την στήριξη μας.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-07-2021 | |