Η Εξαίσια Ηδονή του Βιασμού

Δημιουργός: Σπύρος Αντωνόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέρασε απο μπροστά μου παρέα με τον άντρα της
Άραγε να την γαμάει καθόλου;
Και αν την γαμάει, γιατι θεέ μου τα παιδιά της βγήκανε τόσο άσχημα;

Φοράει μαύρα τώρα
Έχει κανα δυο μήνες που τα φοράει
Πριν κανα εξάμηνο εψόφησε ο πατέρας της
ενώ πρόσφατα έχασε και τον αδερφό της

Εγώ όμως είμαι τυχερός
όχι μόνο επειδή συνεχίζω να ζω
αλλα επειδή κατάφερα να δω το σουτιέν της,
προχτές που πέρασε να αγοράσει μια λεμονάδα

Κάθομαι και σκέφτομαι πως θα την πηδάει
Άραγε θα ουρλιάζει από πόνο καθώς μπαίνει μέσα της;
Είναι χοντρός και καραφλός αυτός,
οπότε κάπως έτσι θα ναι και η ψωλή του.

Πιθανώς όμως και να την έχει βαρεθεί
και να θέλει να αφήσει χώρο σε ένα νέο παιδί
που καιροφυλακτεί
έτοιμο να αρπάξει αυτή την ευκαιριά
να μπει στο σπίτι της ένα βράδι που αυτός θα λείπει
να κλειδώσει τα παιδιά της στην ντουλάπα
να χουφτώσει τα μεγάλα της βυζιά
να ανακαλύψει την ζέση του αιδοίου της
και να δει το σπέρμα του να
διασχίζει
τα αυλάκια του προσώπου της
καθώς αυτή βογγά
και πνίγεται.

Θα την πηδούσα εύκολα
αυτή και όλες τις άλλες που περνούν από εδώ
θα τράβαγα τις ρώγες τους για να πονέσουν
θα έκανα μπλαβί τα κωλομέρια τους
και θα τελειωνα μέσα τους
την ώρα που κοιτάζουν φωτογραφίες
του άντρα τους.

Θα μπαίνω

Ήμερος

Με παλινδρομικές κινήσεις

Σαν άλλος Νερούδα

Στο ωκεάνιο συναίσθημα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2021