Άναρχα 24 Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info I
Πατρίδα σου αγαπημένη ο τόπος που κατοικείς κι ο τόπος από όπου κατάγεται η αγαπημένη.
II
Ο τόπος μου έχει πολλά δέντρα ,οι κάτοικοι τ' αγαπούν
γι αυτό τα βάφτισαν με ονόματα όπως Ειρήνη ,Δροσιά,Χαρά,Ευτυχία ....
Γνωρίζονται μεταξύ τους κι επικοινωνούν,γνωρίζω περί τίνος ομιλούν
χθες για παράδειγμα μου είπε μια φλαμουριά
αν υπάρχει άλλο δέντρο με παρόμοια μυρωδιά.
ΙΙΙ
Στο τόπο μου οι μέρες είναι μεγάλες ,ημέρα χρόνος θαρρείς ,η ζωή μας κατάντησε βαρετή κι αιώνια. Ο χρόνος, λένε οι επιστήμονες,ο χρόνος φταίει, κυλά αργότερα στο ράθυμο τόπο σας.
Κρατώ μέσα μου το τόπο δικό μου αν τον χάσω δηλώνω πάραυτα την ανυπαρξία μου .
IV
Επέστρεψα εκεί όπου μικρός με τους φίλους μου κλέβαμε τα γλυκά κόκκινα ρόδια του Αντίπατρου.
Έκανε τότε τον ενοχλημένο αλλά δε νιώθαμε την κρυφή χαρά του επειδή προτιμούσαμε τα δικά του κι όχι τ' άλλα ρόδια της γειτονιάς. Μας κυνηγούσε και φώναζε αλλά η δυσαρέσκειά του ήταν ψεύτικη. Επέστρεψα εκεί όπου βρισκόταν κοντά στη ρεματιά οι τέσσερις ροδιές του, καμιά δεν υπήρχε. Πήρε ο καλοσυνάτος άνθρωπος μαζί του τις ροδιές του στο μεγάλο της ζωής του ταξίδι.
V
Η επιμονή των σύγχρονων Τούρκων να ελέγξουν την καταγωγή τους με τη μέθοδο του DNA εξωτερικεύει το εθνικό άγχος για την καταγωγή τους,κατά πόσο είναι λίγο ή πολύ Έλληνες.
VΙ
Όση γλύκα κι αν έχουν τα φιλιά μιας όμορφης γυναίκας σαν την Καλυψώ τα συνηθίζει ο άντρας.
Επιστρέφει εκεί όπου τον συνδέει ψυχικός δεσμός.
VΙΙ
Όταν χωρίσαμε ήταν Σάββατο βροχερό και κρύο. Ο ήταν μήνας Δεκέμβρης από κείνη τη στιγμή σιχάθηκα το Σάββατο το κρύο, το Δεκέμβρη και τη βροχή,- κι ας είναι γιορτάρης μήνας .
VIII
Σου έγραψα τόσα ποιήματα αγάπης τόσα λόγια ερωτικά σου είπα κι εσύ άπονη
ποτέ σου δε μου είπες αν έστω και λίγο μ' αγαπάς.
IX
Είχε τύψεις ήθελε να ζήσει μαζί μου δε της είχα κάνει ποτέ κακό ,μόνο καλό,προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου για να μου πει πως λυπάται και πόσο πολύ με αγαπά.
Μου τόνισε πως αν δεν τη δεχτώ θα χαθεί από τον κόσμο ,ήταν τόσο αποφασισμένη...
X
Αγάπη μυστική και ανεπίσημη μεγάλη δυνατή αν φύγει κάποιος από τους δυο με ποια ιδιότητα θα κλάψει ο άλλος;
XI
Το πεπρωμένο μας ήταν κοινό γιατί και οι δυο είχαμε κοινά προβλήματα και δυσκολίες που ήταν αδύνατο ν' αλλάξουν, έτσι ένιωθα το ανικανοποίητο συναίσθημα του ανεκπλήρωτου έρωτα με μοναδικό κέρδος την αφορμή να γράφω ποιήματα μόνο για τη δική της χάρη.
XII
Έζησα πολλές ζωές μέσα σε όνειρα του ύπνου και σε όνειρα φαντασιώσεις.
Πάντα με φόβιζε η νέα αρχή ήταν η εποχή του άγχους
γιατί ήμουν εξαρτημένος από άλλους.
Πιστεύω στα όνειρα κι ας είμαι ορθολογιστής.
Έρημο δρόμο στον ύπνο μου είδα στρωμένο με χιόνι μαύρο και απαλό.
Τα βήματα των περαστικών στο πρώτο χιόνι σκεπασμένα .
Ήμουν ο δρόμος του ονείρου το χιόνι η θλιμμένη μου καρδιά
κι ελπίδα μου μοναδική του ήλιου η θερμή πνοή.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-07-2021 | |