ο γρίφος του μέσου ανθρώπου

Δημιουργός: tabasco0, Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν χρειάζεσαι τσιγάρο
Δεν χρειάζεσαι καφέ
αλκοόλ
ή ναρκωτικά
Δεν χρειάζεσαι μουσική
Δεν χρειάζεσαι ησυχία
Δεν χρειαζεσαι να βγεις απο εναν προδωμένο έρωτα
Δεν χρειάζεσαι να μπεις στην απόλυτη μοναξιά,
Δεν χρειαζεσαι να εχεις υπαρξιακά
Δεν χρειάζεσαι μια ψυχική νόσο
Δεν χρειάζεσαι να ξενυχτήσεις
Δεν χρειάζεσαι πειθαρχία
τεχνική
σχέδιο
δεν χρειάζεσαι επιρροές
δεν χρειαζεσαι εκλεκτικές συγγένειες
δεχ χρειάζεσαι μόρφωση
πτυχία,μεταπτυχιακά
δεν χρειάζεσαι φιλοδοξία
δεν χρειαζεσαι την επιτυχια
δεν χρειαζεσαι την δοξα
δεν χρειάζεσαι τίποτα από αυτά
που χρειάζεται ένας μέσος άνθρωπος
αν δεν θες να γράψεις όπως ένας μέσος άνθρωπος,
για να σε διαβάσει ένας μέσος άνθρωπος,
ώστε για λίγο να δραπετεύσει απο τα στενά όρια του,
να αφεθεί να παραμυθιαστεί,
ότι κι αυτός δεν είναι ενας μέσος άνθρωπος
είναι καποιος αλλος διαφορετικός
επαναστατης
καποιος που δεν συμβιβάστηκε
δεν τον αφομοίωσε το σύστημα
καποιος που μπορεί να πιει την μπύρα του
βλέποντας τον Ολυμπιακό χωρίς τύψεις
ειναι καποιος κοντινός σου
κάποιος διπλανός σου
κάποιος σαν εσένα
εσύ που μια ζωή παλεύεις
να είσαι όπως όλοι οι άλλοι
και να μην διαφέρεις σε τίποτα
να εισαι απλα ακομα ενας γαμημένος μέσος άνθρωπος
και να χαθείς μέσα στο πλήθος της ανωνυμίας
αλλά δεν τα καταφέρνεις
μπορεί να φταίει η ιδια μυρωδιά τους
τα γεματα αυτοπεποιθηση μάτια τους
το σε λάθος χρόνο γέλιο τους
η επαναληψη των μοτιβων τους
ισως παλι δεν αντεχεις αυτα που λενε
μετατρέπεις τον θόρυβο
που βγαζει το στομα τους σε μουσικό όργανο
οπως λεμε σαξοφωνο
ή τρομπέτα
ή πάλι ηλεκτρική κιθαρα
και ξυλόφωνο
για να τους υποφερεις
και το μόνο τελικα που σου μένει είναι να γράψεις
έχοντας την ψευδάισθηση
ότι έτσι γεφυρώνεις το χάσμα
αλλα στην πραγματικοτητα το ρηγμα ανοιγει
και το εδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια σου
με κάθε λέξη
με καθε φράση
οδηγησαι στον αφανισμό
και την εξαφάνιση σου
σαν γραφιας
και σκαπανεας
τελειωνοντας ενα κειμενο σαν κι αυτο
έχεις την αίσθηση ότι δεν σου ανήκει
δεν μπορεί να το έγραψες εσύ
κάτι άλλο ήθελες να γράψεις
το ξαναδιαβαζεις
κι ο διαολος να σε πάρει
βρισκεις ατελειες
τις διορθωνεις
μια στιγμη περναει απο το μυαλο σου
να το διαγραψεις
και να το στειλεις στον κάδο ανακύκλωσης
σε ποιον θα λειψει ενα τετοιο ποιημα;
Οι περισσοτεροι διαβαζοντας το
θα σε βριζουν απο μεσα τους
με διαφορα κοσμητικα επιθετα.
Η αληθεια σου απεναντι στην δικη τους
αν εχεις δικιο ο κοσμος ισως χρειαζεται μερικα μερεμετια
αν εχουν δικιο αυτοι που επειδη ειναι πολλοι
κατι τετοιο ισχυει
τι συμβαινει τοτε;
Οτι συμβαίνει με ολες τις μειοψηφιες/ατομικοτητες
που επειδη ειναι τετοιες νιωθουν την αναγκη
να φωνασκουν ή να γραφουν τέτοιου είδους κείμενα
Τις καθιστας ακίνδυνες
μετατρέποντας τες σε γραφικές
Με σενα βεβαια ειναι ακομα πιο ευκολα τα πραγματα
μιας και εισαι ψυχασθενης αρα και αυτα που γραφεις
γερνουν λιγο σαν τον πυργο της Πιζας.
Ανακεφαλαιωνοντας το περιθωριο ασκει ακομα ελξη σε αρκετους ανθρωπους
ειτε ειναι συγγραφεις ειτε ειναι αναγνωστες
η αλλαξοκωλια δηλαδη η αλληλεπίδραση ειναι αναποφευκτη
και μετα τα νοηματα γίνονται συγκεχυμενα
κι αρχιζουν οι ιδεολογικες παρτουζες
Οταν το επομενο πρωι οντας σε χανκοβερ
η πρωτη σκεψη που κανεις ειναι τσιγαρο
η δευτερη πως το χεις κοψεις
η τριτη πως καιρός είναι να το ξαναρχίσεις
η τέταρτη-δεν υπαρχει τέταρτη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2021