Πόσο τα καρφιά, τα τρένα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, όταν οι αλήθειες μπαίνουν στο χαρτί, να είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πες τι πόθησες στ` αλήθεια
εαυτέ μου κακομοίρη
να κρυφτείς μες στη συνήθεια
και στων λουλουδιών τη γύρη.

Είδες κύματα βουνά
και πελάγη αφρισμένα
κι` όλο έλεγες ξανά
όλοι θα μιλούν για σένα.

Τι φαντάστηκες καημένε
θα` χεις σύμμαχο φιλί
εαυτέ μου φαντασμένε
πόσο αξίζει το σκαλί.

Πόσο αξίζει η αγάπη
πόσο πάθη και το κρίμα
πόσο, όλα σου τα λάθη
πόσο του πελάγους κύμα.

Πόσο αξίζουν τα σπαθιά
πόσο τα καρφιά, τα τρένα
πόσο η δόλια σου καρδιά
και τ` αληθινά γραμμένα.

Εαυτέ μου κακομοίρη, ψάχνεις
ψάχνεις, κούρβουλα, αποκαίδια
κι` όλο επαναστάσεις κάνεις
με ψυχής τα εισιτήρια.

Κι` όλο πας, που πας
μέσα σε τόση σκόνη
και στα όνειρα ζητάς
ένα ολάνθιστο σεντόνι.

Να διπλωθείς, να κοιμηθείς
να δεις πουλιά και άστρα
κι` όλο το δίκιο να λουστείς
να` χεις δικά σου κάστρα.

Έχεις χούφτες με καρφιά
πέταξε έρημε ,κανένα
έχεις και μια πυροστιά
κι` όσα φύγανε τα τρένα.

Πιάσε μολύβι, γράφε
σειρές, αράδες, αράδες
κι` άμα θέλεις κλάψε
είναι σβηστές οι δάδες.

Ξερό στεφάνι, το φορείς
πονάει τόσο η αγάπη,
είναι τα κρίνα της σιωπής
ποτισμένα ειν, με δάκρυ.

Αδαμοπούλου Γεωργία
2-9-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2021