Mambo No 5 Δημιουργός: Antiope11, Karamoggos Norvegicus https://www.youtube.com/watch?v=dKuvJ7zG9LI Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Vrike o HLITHIOS ena arthro enos blogger "sarantakos" sto diadiktyo me titlo "Πας μη Έλλην βάρβαρος – ποιος το είπε;" opou o typos xrisimopoiei drepani kai kaftani gia na alloiwsei tin simerini simasia tis leksis "βάρβαρος" kai to´xei kanei kata tou Kára to "theopneusto" anagnwsma.Xrisimopoiontas tin arxiki simasia(alloglwssos) pou tis dothike apo tous progonous mas kai agnoontas skopima kathe eidous epektasis tis simasias tis stin parodo tou xronou prospathei na parasyrei ton anagnwsti se kapoio xasma amfivolias oson afora tin simerini tis "kyriws" simasia.Profanws apo pisw kryvetai kapoio kinitro pou thelei tin "anatropi" kapoias sygkekrimenis antilipsis.
Anoikse prwta kanena leksiko na deis "den neuen Stand der Dinge" re VLAKA kai meta i farfarologia enos wannabe "filelé".
Kanw ton kopo gia sena HLITHIE!
https://lsj.gr/wiki/βάρβαρος
Διὰ τῆς λέξεως ταύτης ἐχαρακτηρίζοντο πᾶσαι αἱ ἐλλείψεις ὅσας οἱ Ἕλληνες ἐθεώρουν ξένας πρὸς ἑαυτοὺς καὶ φυσικὰς εἰς ἅπαντα τὰ λοιπὰ ἔθνη· ἀλλά, 2) ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες καὶ βάρβαροι διέφερον ἀλλήλων πάντων μάλιστα κατὰ τὴν γλῶσσαν, ἡ λέξις ἀνεφέρετο πρὸ πάντων εἰς τὴν γλῶσσαν, φωνὴ β. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1051, Πλάτ. Πρωτ. 341C· γλῶσσα β. Σοφ. Αἴ. 1263, κτλ.· οὕτως ὁ Ἀριστοφ. (Ὄρν. 199) καλεῖ τοὺς ὄρνεις βαρβάρους, ὡς ᾄδοντας ἀνάρθρως, πρβλ. Ἡρόδ. 2. 57, Στράβ. 662, ἔνθα ὑπάρχει πλήρης τῆς λέξεως ἐξέτασις· - οὕτως ἐπίρρ., βαρβάρως ὠνόμασται, ἔχουσι ξένα ὀνόματα, Στράβ. 471· ἴδε βαρβαρικός, κάρβανος. 3) παρὰ γραμμ. ἡ λέξις ἐδήλου σφάλμα γινόμενον ἐν τῇ χρήσει τῆς Ἑλλην. γλώσσης, Λουκ. Σολοικ. 5· πρβλ. βαρβαρισμός. ΙΙ. μετὰ τὰ περσικὰ ἡ λέξις ἔλαβε τὴν περιφρονητικὴν σημασίαν τοῦ ξένος, κτηνώδης, ἀμαθής, ἄγροικος, ἀμαθὴς καὶ βάρβαρος Ἀριστοφ. Νεφ. 492· τὸ τῆς φύσεως βάρβαρον Δημ. 563. 13· βαρβαρώτατος Ἀριστοφ. Ὄρν. 1573, Θουκ. 8. 98, Ξεν. Ἀν. 5. 4, 34, πρβλ. Ἀριστ. Πολ. 1. 2, 4. ΙΙΙ. οἱ Ρωμαῖοι ἐκάλουν καὶ ἑαυτοὺς βαρβάρους μέχρι τῶν χρόνων καθ’ οὓς ἡ Ἑλλην. γλῶσσα καὶ φιλολογία μετεφυτεύθησαν εἰς Ρώμην (“Marcus vortit barbare”, τ. ἔ. Latine λέγει ὁ Πλαῦτος περὶ ἑαυτοῦ, Prolog. Αsin.· ἀλλ’ ἴδε Ὀβίδ. Trist. 5. 10, 37). Ἀπὸ τῶν χρόνων δ’ ὅμως τοῦ Αὐγούστου τὸ ὄνομα ἐδίδετο εἰς πάντα τὰ ἔθνη ὅσα δὲν μετεῖχον τῆς Ἑλληνικῆς ἢ Ρωμαϊκῆς παιδείας. IV. καθ’ ὅσον δὲ οἱ Ρωμαῖοι ἐξετείνοντο καὶ ὁ Ἑλληνικὸς καὶ Ρωμαϊκὸς πολιτισμός, τὸ ὄνομα περιωρίσθη εἰς τὰ Τευτονικὰ φῦλα· ἂν καὶ οἱ Ἕλληνες συγγραφεῖς τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπέμενον ἀποκαλοῦντες οὕτω τοὺς Ρωμαίους μέχρι τέλους. (Κοινῶς θεωρεῖται ἡ λέξις ὡς ὠνοματοποιημένη πρὸς ἔκφρασιν τοῦ ἤχου ξένης γλώσσης, Στράβ. 662· ὁ Κούρτ. ἀμφιβάλλει περὶ τῆς σχέσεως τῆς λέξεως πρὸς τὸ Σανσκριτ. varbaras ἢ barbaras (ὅπερ φαίνεται ὅτι σημαίνει οὖλος), καὶ παραβάλλει αὐτὴν πρὸς τὰ Λατ. balbus, balbutio Πρβλ. ὡσαύτως τοῦ Cibbon κεφ. 51, Roth über Sinn u. Cebrauch des Worles b a r b a r, Nürnberg 1814).
c) de ejércitos y armadas στράτευμα A.Pers.423, E.Rh.612, σύμμαχοι Th.1.82, X.An.1.7.3, ἀκοντισταί Th.7.42, τοξότας τινὰς τοὺς βαρβαρωτάτους Th.8.98
g) en rel. c. especulaciones sobre su naturaleza φύσει πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες Antipho Soph.B 44B.2.13, cf. Ocell.42, Diog.Oen.32.2.12, pero según Aristóteles: οἱ βάρβαροι δουλικώτεροι τὰ ἤθη φύσει τῶν Ἑλλήνων Arist.Pol.1285a20, cf. 1252b5, βαρβάρων δ' Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός E.IA 1400, cf. Fr.719, cf. Thrasym.2
4 bárbaro, brutal, no civilizado ἀμαθὴς καὶ β. Ar.Nu.492, φύσις Ar.Th.1129, ἐπιχείρημα Gorg.B 11.7, σκαιὸς καὶ β. τὸν τρόπον D.26.17, β. ἀνηλεής τε Men.Epit.898, cf. Plb.36.15.6, op. ἥμερος IEphesos 3446.4, sup. βαρβαρωτάτους ... καὶ πλεῖστον τῶν Ἑλληνικῶν νόμων κεχωρισμένους X.An.5.4.34
•subst. ἡ β. de una prostituta AP 5.2
•neutr. τὸ βάρβαρον barbarie ἐκβαλὼν δὲ καρδίας τὸ βάρβαρον E.Hec.1129, λέγειν βάρβαρά τε καὶ ἀτάσθαλα diciendo cosas bárbaras e insolentes de los que golpeaban el mar por orden de Jerjes, Hdt.7.35, βάρβαρα· ἀσύνετα, ἄτακτα Hsch.
III cien.
1 medic. subst. ὁ, ἡ el bárbaro o la bárbara n. de varios emplastos y escayolas, Androm. en Gal.13.559, Heras en Gal.13.557, Cass.Fel.39 (p.87.21); cf. βαρβάρα.
2 zool. n. vulgar del abejaruco Seru.Georg.4.14.
IV adv. -ως
1 en lengua bárbara o extranjera β. ὠνόμασται tienen nombres extranjeros Str.10.3.17, ὅπως ἂν καὶ φωνηθῇ, εἴτε β. εἴτε ἑλληνικῶς εἴτε κυνικῶς ἢ βοϊκῶς Porph.Abst.3.3.
2 bárbaramente, brutalmente ἀγρίως καὶ β. ἀπολέσαι LXX 2Ma.15.2. • DMic.: pa-pa-ro (?).
• Etimología: De origen onomatopéyico, que haría alusión al modo de hablar, cf. ai. barbara.
AGORINA mou opws katalavaineis stin parodo tou xronou i leksi auti pire kai kapoies alles simasies pou i epikratesteri einai i simerini tis opws tin kseroume.Gi´auto ase to Mambo No 5 kai xorepse tipota allo.Tsifteteli ala Toúrka px!
HLITHIE ee HLITHIE
Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2021 | |