Ο αναπτήρας

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

Καλησπέρα σας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέρασα το κατώφλι του
ψάχνοντας για κομμάτια των ονείρων μου
το σπίτι ήταν άδειο και γεμάτο σκόνη
ένα σακκάκι στην κρεμάστρα
μου θύμιζε την ύπαρξη του
άρχισα να ψάχνω με μανία τις τσέπες
Τίποτα
δεν βρήκα τίποτα
το παράθυρο που έβλεπε στον δρόμο άνοιξε ξαφνικά
μια από τις παλιές του συνήθειες φώναξα σχεδόν
ξεχνάει το πατζούρι ανοιχτό
σίγουρα θα τον έχουν κλέψει κάποια στιγμή
δεν άργησα όμως να καταλάβω ότι το σπίτι ήταν εγγαταλειμένο
στην πόρτα φάνηκε ένας άστεγος
μάλλον εκεί έμενε
τον κοίταξα κι απόφυγε το βλέμμα μου
χωρίς να σκεφτώ πολλά πράγματα, άδειασα το περιεχόμενο της τσάντας μου στα χέρια του
τον γρατζούνισα στο μπράτσο
ήταν έτοιμος κάτι να πει ....αλλά
υπήρχαν τόσα ακριβά πράγματα
κι εκείνος ο αναπτήρας ο καρτιέ ο ασημένιος, που ήθελα παλιά να του τον χαρίσω αλλά το θεώρησα υπερβολή
δεν πίστευα ότι ο έρωτας, αντανακλά σε δώρα
τώρα όμως...ξάφνιαζα τον ρακένδυτο
«δεν καπνίζω» μου είπε αργά
«δεν έχει σημασία» απάντησα, «είναι πανάκριβος και ασημένιος, μπορείς να τον κάνεις ότι θέλεις»
έριξε μια ματιά και στα υπόλοιπα πράγματα, και με κοίταξε με ευγνωμοσύνη
ήθελα να τον αγκαλιάσω
αλλά η ζωή μου με είχε μάθει να αποφεύγω τις υπερβολές
πέρασα την πόρτα κι έφυγα
ΚΘ 10-12-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2021