Ανήμπορη κι ευάλωτη

Δημιουργός: Plou84, Γεώργιος Χρυσόστομος Χαβέλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φθινόπωρο τα δάκρυα, που σαν τα φύλλα πέφτουν
Χειμώνας τώρα δυο ψυχές, που χώρια δεν αντέχουν
Άνοιξη αχνοφαίνεται, το ίδιο κι η χαρά μου
Καλοκαίρι έφτασε κι εσύ ξανά κοντά μου

Ανήμπορη κι ευάλωτη, είν’ η ψυχή μου, φως μου
Μου λείπεις, είσαι μακριά, σκοτείνιασ’ ο ουρανός μου
Δοκιμασία δύσκολη, η απόσταση μου φέρνει
Μες στην καρδιά, μία πληγή, σα μαχαίρια με γδέρνει
Μα ξέρω, η αγάπη μας, αληθινή πως είναι
Σε κάθε εμπόδιο, εκεί, να μου φωνάζει «Μείνε»
Κι από την άλλη την πλευρά, εσύ, «Όπου κι αν πάω
Για πάντα, θα ‘μαι δίπλα σου, μωρό μου σ’ αγαπάω»

Σεπτέμβριος και οι βροχές καλύπτουνε τα μάτια
Δεκέμβριος σαν έφτασε, νιώθω χίλια κομμάτια
Μάρτης κοντοζυγώνει, το ίδιο κι η ελπίδα
Ιούνιος χαμόγελο μες στη ματιά σου είδα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2021