Δεσμώτες και δήμιοι ε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, Χρήστο για εσένα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια φυλακή
με σφαλισμένα παράθυρα.
Δεν βλέπουν, δεν βλέπουν ουρανό,
χρόνια εδώ.
Καρφωμένα με χίλια καρφιά,
σκουριασμένα, σκεβρωμένα
συρματοπλέγματα.
Σκουριά κι` αγέρας
πνιγμός η ανάσα μου.

Βασιλείς και τρανοί
ανοίξτε τις χαραμάδες
θα δω τον ήλιο.
Δεν είναι δικά μου
τα σάπια σας κάγκελά,
αδειάστε τη σκόνη
σεις την χτίζεται αιώνες.
Στα δικά μου τα μάτια
με τα ματωμένα σας χέρια.

Δεσμώτες και δήμιοι
οι δικές σας αλυσίδες
φυλακίζουν τις ψυχές,
στο γκρίζο, στο έρεβος
στο σκοτάδι.
Όχι. Θα αγγίξω τ` αστέρια
αρνούμαι τη στάχτη σας.

Όχι θάρθουν τα πουλιά
θάρθουν τα σγουρομάλλικα κρίνα.
Πάρτε ,πάρτε τα χέρια σας
απ` τα δικά μου, τα
ιερά και τα όσια.
Σεις σφαλίζεται, στόματα
κρύβεται το κόκκινο γαρύφαλλο
τ` άσπρο περιστέρι.

Μαζέψτε τη σκουριά σας
απ` τα δικά μου τα μάρμαρα,
τις αλυσίδες στη καρδιά
της οικουμένης.
Έχω, αξίνες, πέλεκυς, σπαθιά
ξυνάρια, μαχαίρια.
Έχω ατσάλινη γροθιά,
αύριο το ξημέρωμα
θα τα κάνω κομμάτια.
Αύριο θ` απλώσω τη ψυχή μου
με άσπρη φορεσιά,
θα πετάξω.
Τ` άσπρα περιστέρια
θα φτάσω

Αδαμοπούλου Γεωργία
2-10-2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2021