Φοβάμαι

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα φλογισμένα κύματα
Της θάλασσας φοβάμαι
Στου νου τα ατελείωτα
Ταξίδια της ψυχής
Καρφιά είναι τα ρήματα
Τα επίθετα πονάνε
Τίποτε ουσιαστικό
Δεν βρίσκεις για να πεις...

Λογίζομαι.. οι άνθρωποι
Για ποιό σκοπό να ζούνε ;
Γιατί γίνονται είρωνες
Αχρείοι και δειλοί ;
Γιατί τόσο αλόγιστα
Τα χρήματα ποθούνε
Όντας οι ίδοι άχρηστοι
Μα άπληστοι πολύ ;...

Την εύκολη τη σκέψη τους
Να ξέρεις πώς φοβάμαι
Σαν βλέπω πως τα λόγια μου
Τα ρίχνουν στο κενό
Έρχεται όμως μια στιγμή
Που πια δεν τους λυπάμαι
Αφού δεν χαίρονται ζωή
Σε κάθε τους λεπτό...

Μονάχα για να χτίσουνε
Δυο σπίτια γεννηθήκαν
Με μία βρώμικη ψυχή
Που αδέλφια ξεπουλά
Λες και μαζί θα πάρουνε
Όσα δεν τους ανήκαν
Μα μ' εκμετάλλευση πολλή
Απέκτησαν στη γη...

Μα δεν πειράζει.. άλλωστε
Υπάρχει Θεία Δίκη
Για μένα και για σένανε
Για όλους τελικά
Πάρε δυο χάπια.. άρρωστε
Και κάμε διαθήκη
Μα μοίρασε τα αγαθά
Εις τα στερνά.. σωστά...





24-5-2014

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2021