Βαλδουίνος και Μαρία.-

Δημιουργός: Απόλλων2061, Χ.Α.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο μέστωμα της άνοιξης στο θερινό λιοστάσι
με ναυλωμένο πλοίο κίνησε στη Πόλη για να φτάσει
ξανθιά πανώρια η κόμη της και γαλανά τα μάτια
πεντάμορφη κόμισα του Βαλδουίνου αντάξια .

Μερόνυχτα πάλευε στ' Αιγαίου τα ταραγμένα νερά
μαινόταν η θάλασσα με κύματα σαν τα βουνά
τσακίστηκε το πλοίο της μ' αυτή ευτυχώς εσώθει
κι ο πόθος της ξεχείλισε να δει ταχιά το Ρήγα.

Κι αντί να γίνει Ρήγισσα μέσ την Αγιά Σοφιά
τον κύρη της κήδεψε με μαύρη φορεσιά.
Καρτέρι στήσανε φονικό στον άμοιρο Φράγκο
ωσάν τ αγρίμια χίμηξαν μ 'ουρλιαχτά οι Βουργάροι .

Ο αντρειωμένος έπεσε στα παγερά ρουμάνια
χάθηκαν άδικα μονομιάς νιάτα ψυχή και σώμα
οίνο γλυκό στην κάρα του πρόσφερε ο σκύλος
ο άσπλαχνος, ο μισητός ,ο βάρβαρος Σκυλογιάννης.

Γιομάτοι δρόμοι ατέλειωτοι με ώριμους λωτούς
σήψη,οσμή θανατικού σάρωσε ευθύς την Πόλη
το νέο σαν μαθεύτηκε αρχίνεψε ο οδυρμός
ακόμη κι ο φέγγος δάκρυσε πούνε σκληρός σαν πέτρα.

Νύχτα ζοφερά κι ασέληνος πλάκωσε τις καρδιές
ο ήλιος δεν ετόλμησε πάλι να ξεπροβάλλει
θρήνος για το θανατικό του άρχοντα στην Πόλη
μεγάλο κακό προμήνυε το φονικό στις γειτονιές.

"Ρήγα” σφαδάζει η ρήγισσα ,”τι θέλεις εδώ πέρα
χωρίς κεφαλή και όψη , θανατικό αντί για στέψη"
Άλλαξε η γνώμη των Ρωμιών μέσα σε μια μέρα
το μίσος έγινε λύπηση και η χαρά συμπόνοια!

Δέκα ημέρες άντεξε στην θλίψη η άτυχη Μαρία
ασθένησε κι απόκανε έλιωσε σαν μολύβι
τον κύρη της ακολούθησε στο μακρινό ταξίδι
και στους Ρωμιούς δίδαξε αγάπης φιλευσπλαχνία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-10-2021