Από ένα στασίδι που φώλιαζε μια ζωή η αγάπη Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Καρδιά μου, πόσο
λυπήθηκα.
Λες και φύγαν
τα φεγγάρια
λες κι` έσβησε
ο ήλιος,
χάθηκαν
τ` άστρα.
Μεγάλη μου αγάπη,
πόσο λυπήθηκα.
Στέκομαι στο τζάμι
και με πνίγουν
οι θύμησες.
Δεν ξέχασα
τίποτα
δεν ξέχασα.
Κι` έτσι απλά
σ` ένα τηλεφώνου
σύρμα,
μου ήρθε να σε πω
αγάπη μου.
Μήπως αλήθεια δεν
είσαι.
Μήπως αλήθεια δεν
ήσουν μια ζωή.
Μακριά μου ναι,
μα ήσουν καλά.
Κι` έτσι σ` έβλεπα
στα όνειρα μου.
Τότε θυμάσαι
τότε
που είμαστε
ακόμη παιδιά.
Πρώτη μου αγάπη
πόσο λυπήθηκα,
μένω εδώ πίσω
από το τζάμι
κι` έχω μια πίκρα
μια πίκρα!
Δεν είσαι είπες
καλά.
Αχ! και να ήξερες
πόσο πονάει
η καρδιά μου.
Εκείνη, που
σ` αγάπησε
σαν θεό.
Απόψε, απόψε
να σκεφτείς
ότι όλες οι
προσευχές μου,
είναι μαζί σου,
όλες οι ικεσίες.
Από ένα στασίδι
που φώλιαζε
μια ζωή
η αγάπη.
Αδαμοπούλου Γεωργία
23-10-2021 Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2021 | |