Μπαλωμένο ρούχο

Δημιουργός: Ισάρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ερμητικά κλειστά τα χείλη τοίχων μουγγών.
Κρεβάτια διαλυμένα, στη δίνη παθών ερωτικών.
Σεντόνια βρωμισμένα από λόγια λερωμένα,
ενίοτε σκισμένα από νύχια εξαρτημένων ψυχών.

Ερωτικοί στίχοι δήθεν ποιητών,
γεμίζουν σελίδες βιβλίων λευκών.
Η αγάπη φορές, λέξη χωρίς περιεχόμενο.
Τρένο που αφήνει τον ένα σταθμό, για τον επόμενο.

Το κορμί, καταπίνει κορμί.
Γεμίζει το ζεστό και υγρό κενό.
Κάπου εκεί, παραμονεύει του Ιούδα το φιλί.
Μπαλωμένο ρούχο, τριμμένο, παλιό.


Τραγουδώντας πεθαίνουν ερωτευμένα πουλιά,
χτισμένα σε αφιλόξενη ,ξένη, φωλιά.
Το πέταγμα σε έναν καθάριο, γαλάζιο ουρανό,
γίνεται εφιάλτης,όνειρο οδυνηρό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2021