Η θυσία.-

Δημιουργός: Τυρταίος, Τυρταίος Γεωργίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένας μεγάλος βάτραχος γυρόφερνε στου σπιτιού την αυλή ενός γεωργού, κουνούπια γύρευε ν' αρπάξει με τη μακριά του γλώσσα στου πηγαδιού το άνοιγμα κι έπεσε μέσα . Η βατραχίνα απεγνωσμένη καλούσε σε βοήθεια ποιος όμως να βοηθήσει ; Κανένας δεν υπήρχε εκεί κοντά. Αναρωτιόταν η δύστυχη μην ήθελε ο καλός της ν' αυτοκτονήσει; Αντιλήφθηκε ο καλός άνθρωπος το γεγονός λίγες μέρες μετά και προσπάθησε να βοηθήσει με ξύλα κουβάδες και άλλα σύνεργα τον βάτραχο έξω να τραβήξει. Μα η ζωή του άρεσε στο βάθος του πηγαδιού , ίσως η μοναξιά να ήταν καλύτερη από της βατραχίνας τη γκρίνια και δεν επιχειρούσε ν' ανέβει . Στο πηγάδι είχε τροφή αλλά και ησυχία η βατραχίνα όμως ήθελε κοντά του να βρεθεί και στην απελπισία της πήδηξε κι αυτή στο βαθύ πηγάδι γιατί νοστάλγησε τον άντρα της δε μπορούσε να ζει χωρίς αυτόν. Χαρές και πανηγύρια με ήχους κουάξ κουάξ ακούστηκαν ίσως μ' ευχαριστούσε ο βάτραχος που δεν τον ανέσυρα όταν ακούστηκε μια βραχνή και σιγανή φωνή:
“Σ ευχαριστώ άνθρωπε που έριξες τη βατραχίνα μου κάτω να με κρατά συντροφιά ,εγώ κατά λάθος έπεσα και πρέπει να μάθετε εσείς οι άνθρωποι ότι βάτραχοι αυτόχειρες δεν υπάρχουν”. Πίστεψε ο βάτραχος ότι εγώ έστειλα τη βατραχίνα κοντά του και δεν αντιλήφθηκε τη θυσία της γυναίκας του ισχυριζόμενος με σθένος ότι “βάτραχοι αυτόχειρες δεν υπάρχουν”.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2021