Στο κιβούρι.....οι μεντεσέδες Ε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου, εμπνευσμένο από ένα μικρό! ποίημα ( Αυτοί που ελπίζουν ) του Μπρέχτ, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπαίνει ο κλέφτης στη σπηλιά
μου βουτάει το σιτάρι,
εγώ κοιτώ δίχως μιλιά
σούφρωσε και το καντάρι

Την άλλη μέρα την αυγή
παίρνει το σακί τ` αλεύρι,
τα κουνέλια απ` την αυλή
κι` εγώ λέω, τι με έχει έβρει.

Σε τρία τέρμινα ακριβώς
νάτος! πήρε το γαιδούρι
κι` εγώ φωνάζω, ευτυχώς
άφησε σανό στ` αχούρι.

Σαν περάσει μια βδομάδα
νάτον, σουφρώνει το ψωμί,
λέω, η τύχη η ρημάδα
το λάδι μου, είναι εκεί.

Σ` ένα μήνα και μια μέρα
ήρθε, αρπάζει και το λάδι,
τον ρωτώ αν ειν Δευτέρα
και αν βγήκε το φεγγάρι.

Έχω σιλαρώσει πια προσμένω
να του δώσω και τα σύκα,
ένα κόκορα σφαγμένο
και τη μια μου τη κατσίκα.

Σε δυό μήνες, νάτος
νάτος, που ` ρχεται φορτσάτος,
μου ξεπάστρεψε τα γίδια,
ήμουνα τελείως ράκος
πως τα δίνεις τα στολίδια!!

Όλο βίζιτες κάνει στη σπηλιά
παν γαμώτο οι αγκινάρες
οι ελιές απ` την ελιά,
δυο κοτούλες αλανιάρες.

Κάθομαι και περιμένω
στης συνήθειας το παχνί,
ήρθε, βούτηξε τ` αρνί
που` χα στο σχοινί δεμένο.

Κάτι μύγδαλα κει χάμου
του τα` δωκα μοναχή,
όλο ψάχνω ίσια πάνω
το θεό για να φανεί.

Σήμερα ήρθε με φτυάρια
θα μου πάρει λες το χώμα
το ξυνάρι, τα στυλιάρια
και του κήπου ανεμώνα.

Προς τα τέλη του μηνός
σαν δεν έχουμε ψωμί,
λέμε, ωραίος ο καιρός
κι` ας πεινάσαμε πολύ.

Τι μας μένει, τι μας μένει
δεν έχει θάλασσα η σπηλιά
νάτος, έφτασε πηγαίνει
χραπ!! αρπάζει τα πουλιά!.

Κοιτώ εκεί χάμου στο χώμα
βλέπω ένα λάκκο! νααααα
ο κλέφτης απ` το γιόμα
μ` ένα φτυάρι μου γελά.

Λέω, ίσια με δέκα ευχαριστώ
αφού μου` χει αφήσει αέρα,
μμμμ έξοχο σεντονάκι κοφτό
και του λέω, ωραία μέρα.

Όπως πάω για τους μπαξέδες
ακούγεται τρανή φωνή,
στο κιβούρι οι μεντεσέδες!
προσφορά μας για τ` αρνί!

Σιλαρώσει....συνηθίσει, λέξη της μάνας μου.


21-11-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2021