Ο καθρέπτης

Δημιουργός: agrampeli

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο καθρέπτης

Μές τον καθρέπτη του μυάλου
Στεκομε καί κοιτάζω
Πώς είμουν καί πως έγινα
Βλέπω κι΄αναστενάζω

Τόχω πικρό παράπονο
Δεν με καταλαβένει
Καί αυτός όλο με κόκινο
Εμένα μου την βγένει
Ρ
Αυτή την ώρα που πονώ
Δεν θέλω να με κρίνει
Ζητάω συμπαρασταση
Καί όχι να με φτύνει

Είχα καρδιά μικρού παιδιού
Δύναμη σαν λιοντάρι
Καί πέταγα πολύ ψηλά
Με του αετού την χάρη

Ήμουνα από σίδερο
Ποτέ μου δεν λυγούσα
Πάντα κοντά βρισκόμουνα
Σ΄αυτούς που αγαπούσα
ρ
Αυτή την ώρα που πονώ
Δεν θέλω να με κρίνει
Ζητάω συμπαρασταση
Καί όχι να με φτύνει

Τα χρόνια όμως πέρασαν
Κι΄αφίσαν τα σημάδια
Πόνους πολλούς μου δώσανε
Και τήν καρδιά μου άδεια

Το πρόσωπο ρυτίδιασε
Και τα μαλιά ασπρίσαν
Το σώμα μου καμπούριασε
Τα πόδια αδυνατήσαν
Ρ
Αυτή την ώρα που πονώ
Δεν θέλω να με κρίνει
Ζητάω συμπαρασταση
Καί όχι να με φτύνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2006