Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Ο Δικτάτορας, η Μαρία, και ο Μότσαρτ

Ο Δικτάτορας, η Μαρία, και ο Μότσαρτ

Δημιουργός: daponte, Σταύρος

μια ιστορία από τα απομνημονεύματα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια βραδιά ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν βρισκόταν στο ιδιαίτερο γραφείο του όταν άκουσε στο Ράδιο Μόσχα μία εκτέλεση του "Κοντσέρτου για πιάνο και ορχήστρα αρ. 23" του Μότσαρτ με σολίστ τη φημισμένη πιανίστα Μαρία Γιούντινα.
Ο Στάλιν εκτιμούσε ιδιαίτερα τη μουσική του Αυστριακού συνθέτη και το συγκεκριμένο κοντσέρτο ήταν το αγαπημένο του. Τηλεφώνησε στο σταθμό και ζήτησε να του στείλουν το δίσκο. Φυσικά του υποσχέθηκαν ότι θα τον στείλουν αμέσως. Όμως αυτό που είχε ακούσει δεν ήταν δίσκος αλλά μια ζωντανή εκτέλεση του κοντσέρτου η οποία δεν είχε ηχογραφηθεί.
Επικράτησε πανικός: Οι υπεύθυνοι κουβάλησαν άρον άρον σε ένα στούντιο την πιανίστα Μαρία Γιούντινα, μάζεψαν και μια ορχήστρα για να ηχογραφήσουν το κοντσέρτο. Ο μαέστρος κατέρρευσε κι έψαχναν μέσα στη νύχτα να βρουν άλλον. Κατέρρευσε κι ο δεύτερος. Ο τρίτος άντεξε και κατόρθωσε να διευθύνει την ορχήστρα με ολονύχτια προσπάθεια και τα ξημερώματα κατάφεραν να ηχογραφήσουν και να στείλουν τον δίσκο (μία και μοναδική κόπια) στον Στάλιν πρωί πρωί. Ευτυχώς για όλους τους δεν έγινε αντιληπτή καμία διαφορά από τη ζωντανή εκτέλεση.

Η Μαρία Γιούντινα, ήταν Ρωσίδα εβραϊκής καταγωγής η οποία μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό και ήταν ιδιαίτερα αφοσιωμένη στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ήταν εξαιρετική μουσικός και άνθρωπος με ισχυρή θέληση και ανεξαρτησία γνώμης. Κατέκρινε ανοιχτά τη Σοβιετική ηγεσία και υπερασπιζόταν τους πνευματικούς ανθρώπους όταν εκείνοι διώκονταν από το καθεστώς ,όπως το συνάδελφό της συνθέτη και μαέστρο Ντμίτρι Σοστακόβιτς και τον Νομπελίστα συγγραφέα Μπορίς Παστερνάκ.

Λέγεται ότι ο Στάλιν της έστειλε ένα ευχαριστήριο γράμμα συνοδευόμενο από 20 χιλιάδες ρούβλια.
Η απάντηση της Γιούντινα ήρθε σε ένα δικό της γράμμα στο οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, του έγραφε: "Ευχαριστώ, Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς για την υποστήριξή. Θα προσευχηθώ για Σας μέρα και νύχτα και θα ζητήσω από τον Κύριο να συγχωρήσει τις τεράστιες αμαρτίες Σας ενώπιον του λαού και της χώρας. Ο Κύριος είναι ελεήμων, θα Σας συγχωρήσει. Έδωσα τα χρήματα στην εκκλησία της οποίας είμαι ενορίτισσα."
Παρά την απάντησή της αυτή, ο Στάλιν δεν έλαβε κανένα μέτρο εναντίον της και συνέχισε να τη θαυμάζει ως πιανίστα.

Ο θρύλος λέει ότι, εννιά χρόνια αργότερα, πλάι στο νεκροκρέβατο του Στάλιν, ο ίδιος εκείνος δίσκος έπαιζε στο πικάπ του...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2021