Πάρε τη σκόνη επιστροφή....αφιερωμένο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, αφιερωμένο στη φίλη με τα κόκκινα μαλλιά, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γκρίζες σκιές και σκόνη
στο μάνταλο που είναι στη πόρτα
όπως παίζει στην οθόνη
ψέματα και γεγονότα.

Γκρίζες σκιές, θολά φεγγάρια
σώπασαν και τα πουλιά
μον στη ψυχή μένουν αχνάρια
από τα πεθαμένα μας φιλιά.

Σκόνη στις θύμησες σωρό
την ώρα που βραδιάζει,
σμίγει η Πούλια με τον Αυγερινό
πικρό ένα δάκρυ στάζει.

Γκρίζες σκιές, το παρελθόν μας
όσα εσύ δεν τίμησες,
τον όρκο που ήτανε δικός μας
τον πάτησες και κίνησες.

Σ` ένα στρατί που` χει σκουριά
δεν πουλάνε εκεί την αγάπη,
δεν σκέφτηκες, πως είναι αργά
για όσα σε συνθλίβουν πάθη.

Όνειρα πλάνα και συγκινήσεις
όλα, όλα, τα` ριξες στη σκόνη
κι` είπες, μοιραίες οι αναμνήσεις,
σε μια κοινόχρηστη οθόνη.

Σκόνη και θρύψαλα σωρό
πάνε χρόνια που` χεις φύγει
σου είπα τότε δεν μπορώ,
η απουσία σου, με πνίγει.

Κι` ήρθε και κάθισε στρώμα
όλη η σκόνη, του θεού
έγινε ανάμνηση το γιόμα
πικρή γεύση στο νου.

Σκόνη, συντρίμμια ένα σωρό
μην σκεφτείς πως σε θυμάμαι
μη σκεφτείς, πως δεν μπορώ
δίχως σκιές για να κοιμάμαι.

Πάρε τη σκόνη, επιστροφή
και τη σκουριά δικιά σου,
πάρε τις σκιές σου για ταφή.
Ταξίδι, να κινήσεις. Γειά σου.

5-1-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2022