Άσε τις κλάψες

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Αυτό σήμερα δικό μου, φρέσκο , ολοζώντανο, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι` έρχεται η στιγμή,
μια μοιραία στιγμή.
Που νιώθεις ότι γερνάς,
χθες έχασες ένα από τα μπροστινά δόντια
κι` όταν σε είδες σου ήρθε να βάλεις
τα κλάματα.
Πήγες και χώθηκες μες στα ρούχα
να κουλουριαστείς στο πάπλωμα.
Σκέφτεσαι, σκέφτεσαι.
Ο χρόνος σου χαρίστηκε
είσαι ακόμα όμορφη,
νιώθεις όμορφη.
Μα... αυτό το ρημάδι το δόντι,
καμπανάκι!
---Ε κυρία μου γερνάς
κι` ευτυχώς σε παρηγορούν οι αγάπες σου.
Μα τι να το κάνεις,
δεν είσαι και το καλύτερο θέαμα, μέχρι την Τετάρτη
που θα το φτιάξεις.
Έχεις μια πίκρα χαράματα.
Αντίστροφη μέτρηση, αντίστροφη πορεία.
Ευτυχώς ακόμα θυμάσαι τον έρωτα
και ζεις την αγάπη, έχεις και το Γιάννο
που σε λέει----γλυκούλα το Τάκη, ομορφιά μου.
Ευτυχώς, ευτυχώς...
υπάρχουν και οι μάσκες, γιατί σήμερα θέλεις
πολύ να κρυφτείς.
Από την άλλη πάλι, έχεις λεφτά να πας να το φτιάξεις.
Σκέψου εκεί έξω στο κόσμο , πόσα εκατομμύρια
δεν έχουν.
Άντε γράψε καμιά γραμμή Γεωργία,
κι` άσε τις κλάψες.
Σ` αγαπούν και χωρίς το δόντι σου.

8-1-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2022