Ένα ρέκβιεμ της θλίψης

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Γράφουμε...για τον έρωτα!! και θυμόμαστε πολλά, σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για χθες, όλους. Ευχαριστώ για την χαρά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε νυχτώνει νωρίς
σβήσαν της πόλης τα φώτα,
είπες θα έρθεις, μπορείς
κι` ένα κλειδάκι στη πόρτα.

Σε περιμένει αιώνες θαρρώ
δίσεχτα, δύσκολα χρόνια
κι` όλο μιλώ κι` όλο ρωτώ
που είναι η δικιά σου η κολώνια.

Περνούν οι καιροί, βραδιάζει
και συ δεν είσαι πουθενά,
να ζεστάνει τούτο τ` αγιάζι
στης ψυχής μου τα κενά.

Κι` όλο προσμένω με μουσικές
μαράθηκε ο βασιλικός στη γλάστρα
περίμενα, χθες και προχθές
με μόνη παρέα τα άστρα.

Βάλε το κλειδί στη πόρτα ,
σε περιμένει μέλι, πετιμέζι,
στο τραπέζι μας σαν πρώτα
και η μουσική να παίζει.

Ένα ρέκβιεμ της θλίψης
μαράθηκαν τα γιασεμιά,
είπες, νωρίς θα γυρίσεις,
νυχτώνει κι` έχει ερημιά.

Στο μονό μου το σεντόνι
στο μονό μου το κρεβάτι,
χάθηκες στους δρόμους μόνη
της νυχτιάς μια αυταπάτη.

Μόνος μιλώ με τη βροχή
μαράθηκε ο βασιλικός στη γλάστρα.
Δύσκολη τούτη η εποχή,
μην σβήσουν θεέ μου τ` άστρα.

14-1-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2022