Στο Λόρκα ....κι' η σωτηρία μας, βραχνάς

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα φίλοι μου, να είστε όλοι καλά, βρήκα έξοχο το ποίημα του μεγάλου μας Λουντέμη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα βιολί κι` ένα δοξάρι
φέρτε μου απόψε που πονώ,
το τελευταίο συναξάρι
να φτάνει ως τον ουρανό.

Πιάστε ένα μπάλο όλοι μαζί
σαν φύγω για στερνό ταξίδι,
η ψυχούλα μου να ζει
στο τελευταίο το στασίδι.

Παίξτε ταξίμια μαγικά
παίξτε μου την ενάτη,
πανέρι με μυρωδικά
και γιασεμιά μ` αχάτι.

Στείστε τρανό ένα συρτάκι
ως τα ουράνια ν` ακουστεί
να σβήσουν όλοι οι δράκοι.
Σε πανανθρώπινη γιορτή.

Ν` ακούγεται ο μπαγλαμάς
να παίζουν μαντολίνα,
η σωτηρία μας, βραχνάς
δυο μυρωδάτα κρίνα.

Η στέρνα μας, η προσευχή
η στέρνα μας διαθήκη,
ένα κεράκι και μια ευχή,
ασκηταριά και θεία δίκη.

Φέρτε μπουζούκια λαικά
πατήστε το ένα μου καρφί,
σε μανουάλια ταπεινά
και ελάτε στη γιορτή.

Με λύρα και λαούτο
χορέψτε ένα πεντοζάλη,
στο κόσμο εδώ, ετούτο
και στη ζωή την άλλη.

Φεύγω χορεύοντας ταγκό,
ένα ονειρεμένο βαλσάκι,
δεν έχω κούκλα με φουρό!!
κι` είναι μακριά η Ιθάκη.

24-1-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Στο Λόρκα

Φεντερίκο Γκαρθία- Λόρκα..Προσκυνώ.
Σκύβω το κεφάλι. Ντρέπομαι.
Άξιζες μια θάλασσα από στίχους
και εγώ δεν σου έγραψα ούτε
όσες ήταν οι κάνες
που σημάδεψαν το στήθος σου.

Φεντερίκο.
Κάθομαι τώρα εδώ και συλλογιέμαι.
Και μετρώ τα τελευταία σου βήματα
( απ` το κατώφλι του σπιτιού σου-
ως το κατώφλι της ζωής )
Πως ?
Πως τόσα λίγα βήματα
σε πήγαν τόσο μακριά.
( πόσο μακριά απ` τους δειλούς
τόσο κοντά στους αντρειωμένους. )

Τι θα` δινα Φεντερίκο.
Ποσα θα` δινα για να μάθαινα
τι λόγια είπατε με το Χάρο
σαν ανταμώσατε εκεί πάνω στο γεφύρι...
Σίγουρα θα δοκίμασε να σε τρομάξει.
Να φυσήξει μέσα σου το φόβο
( για να πέσεις πριν χτυπηθείς )
Μα εσύ τον παραμέρισες με το χέρι
και πήδηξες στο κενό της αθανασίας.

......Μενέλαος Λουντέμης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2022