Ενα κονιάκ, μες στο σκοτάδι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Χιλια θερμα ευχαριστω σε ολους, ας συνεχισουμε με ερωτα, καλημερα στιχοπαρεουλα μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαλε δυο ξυλα στη φωτια
παρε με μια ζεστη αγκαλια
σαν τα παιδια, μες το χαλι
να ξημερωσουμε, εκει

Φιλια...ενα χαδι στο λαιμο
και στο τραπεζι μας ρεσω
βαλε στο ραδιο ενα σταθμο
να λεει τραγουδια Ιταλικα
κρατα με..μιλα μου γλυκα

Σβησε τριγυρω ολα τα φωτα
το προσωπο σου στο σκοταδι
της ζεστασιας, γλυκο το χαδι

Σκεπασε με με αγαπη
αργησες...και το κρεββατι
εχει παγωνια, κρατα σφιχτα
την αγκαλια

Μην ανοιξεις, καμμια πορτα
μονοι μας...τα γεγονοτα
ασε να τ` ακουν οι αλλοι

Πνιγηκαμε, τι να σου πω
ελα να φυγουμε ταξιδια
χωρις σκοπο, με τρεχαντηρια

Μον σκαλισε μου τη φωτια
φλογες να βλεπουμε μεγαλες
των ματιων σου...τις ψυχαλες

Αποψε, κρατα της για σενα
ειν τοσα μαζεμενα
μια ανασα...μια εκδρομη
στου σαλονιου μας, το χαλι

Σαλπαραμε, ηρθε το πλοιο
για εμας, εμας τους δυο
αυριο, λεμε τα τετριμενα
της μερας τα συνηθισμενα

Ηψυχη μας, να μερωσει
φως θα μπει, θα μανταλωσει
ολους τους χτυπους της καρδιας
ενοιας και μοναξιας

Ενα διαλειμα...ενα βραδυ
ενα κονιακ, μες στο σκοταδι.

Γραμμένο το 2016 που δεν ήξερα να βάζω τόνους!

3-2-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2022