Όλοι σε λένε Ποίηση

Δημιουργός: zari.kardias, ♥Νίνα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρήκα τ όνομά σου χαραγμένο …σ ένα ξύλο
στου νου το κύμα από ναυάγιο είχε απομείνει
ευχή αντιφέγγιζε στη σκοτεινιά, ονείρου φίλο
ήρεμη ανάσα θαλπωρής και λιμανιού γαλήνη

Τα δακρυσμένα μάτια μου σ είδαν διστακτικά
άγρυπνο βράδυ που η πίκρα αρμένιζε στα χείλη
μα εσύ ταξίδια μου έταξες πάντα συντροφικά
παλιές ομίχλες κλείδωσες στο αγύριστο μαντίλι

Απύθμενη, αστείρευτη Μούσα ποθούν πολλοί
του έρωτα την αύρα σου ένιωσα εγώ μοιραία
μια νύχτα που μου ξέκλεψε κουρσάρος το φιλί
και στην αμύητη καρδιά, γαντζώθηκε λαθραία

Τα λόγια σου ανερμήνευτα, θαμπά ή απλοϊκά
ή μοιάζουν βαρυσήμαντα, αλάθητου παπύρου
κι άλλοτε ελπίδα απατηλή απλώνουν μαγικά
πως να ενώσουν προσπαθούν άκρες απείρου

Όλοι σε λένε Ποίηση, για μένα είσαι «ασπίδα»
κρυφό μου καταφύγιο, μια ιδιόκτητη σελήνη
το γιατρικό της μοναξιάς, στ αδιέξοδα πυξίδα
παραμυθένια όαση και …βότσαλο στη λίμνη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2022