Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού Δημιουργός: daponte, Σταύρος Η τρέλα ως ένας αλλιώτικος τρόπος θέασης του κόσμου. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info "Έτος 2000, ημερομηνία: 43 Απριλίου
Η σημερινή μέρα είναι μέρα θριάμβου! Στην Ισπανία υπάρχει βασιλιάς. Βρέθηκε. Αυτός ο βασιλιάς είμαι εγώ! Το έμαθα μόλις σήμερα. Ομολογώ πως νιώθω σαν να με φώτισε ένας κεραυνός. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούσα να φαντάζομαι και να πιστεύω πως είμαι γραφιάς. Πώς μπόρεσε και μου μπήκε μια τόσο παλαβή, παρανοϊκή ιδέα; Καλά που δεν το κατάλαβε κανείς, να με κλείσει σε φρενοκομείο. Τώρα τα πάντα αποκαλύφθηκαν μπροστά μου. Τα βλέπω τώρα ολοκάθαρα, ενώ πριν, δεν καταλαβαίνω πώς, πριν όλα τα έβλεπα μπροστά μου σαν τυλιγμένα σε μια καταχνιά. Κι όλα αυτά γίνονται, πιστεύω, γιατί οι άνθρωποι νομίζουν πως το ανθρώπινο μυαλό βρίσκεται μέσα στο κεφάλι. Δεν είναι καθόλου έτσι: το φέρνει ο αέρας από τη μεριά της Κασπίας θάλασσας[............................................................]Δεν πήγα στο γραφείο... Ασ' το να πάει στο διάολο! Οχι, φίλοι μου, δε θα με δελεάσετε να ξαναπάω εκεί. Δεν πρόκειται να ξαναντιγράψω τα σιχαμένα έγγραφά σας."
" 86 Μαρτοκτωβρίου. Μεταξύ μέρας και νύχτας.
Σήμερα ήρθε ο κλητήρας μας, για να με αναγκάσει να πάω στο γραφείο, γιατί έχουν περάσει τρεις εβδομάδες που δεν πάτησα στην υπηρεσία μου. Οι άνθρωποι είναι άδικοι, μετρούν με εβδομάδες. Αυτό το εφάρμοσαν οι Εβραίοι, γιατί ο ραβίνος τους πλένεται αυτήν την ώρα. Πήγα στο γραφείο, έτσι, για αστείο. Ο τμηματάρχης νόμιζε πως θα τον χαιρετούσα και θα του ζητούσα συγγνώμη, μα εγώ τον κοίταξα αδιάφορα, ούτε πολύ θυμωμένα ούτε και πολύ καλοσυνάτα, και κάθισα στη θέση μου σαν να μην είχα δει κανέναν. Κοίταζα το συρφετό του γραφείου και σκεφτόμουν: «Αν ξέρατε ποιος κάθεται ανάμεσά σας... θεέ και Κύριε! Τι φασαρία θα κάνατε τότε! Ακόμη και ο ίδιος ο τμηματάρχης θα υποκλινόταν τότε μπροστά μου μέχρι χάμω, όπως υποκλίνεται τώρα μπροστά στο Διευθυντή"
(αποσπάσματα από το διήγημα "Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού" του Νικολάι Γκόγκολ")
Ο Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1809 στο χωριό Μπολσίγιε Σορότσιντσι της Πολτάβα, στην Κεντρική Ουκρανία. Καταγόταν από οικογένεια Κοζάκων μικρογαιοκτημόνων. Ο πατέρας του ήταν διανοούμενος και είχε γράψει κωμωδίες στην ουκρανική γλώσσα. Οταν ο Γκόγκολ έγινε 12 χρόνων, πήγε και φοίτησε στο γυμνάσιο ανωτέρων επιστημών στο Νιέζιν (1821 - 1828). Εκεί διακρίθηκε για τη σαρκαστική του γλώσσα, τα πεζά και τα ποιήματα που δημοσίευσε σε ένα περιοδικό και την κωμική σκιαγράφηση των χαρακτήρων (γερόντων και γραϊδίων) που παρουσίαζε στις θεατρικές παραστάσεις. Ονειρευόταν να γίνει ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και να προκόψει στα νομικά, αλλά το γραφειοκρατικό περιβάλλον τον ανάγκασε να παραιτηθεί από το σκοπό του και σιγά - σιγά τον κέρδισε η λογοτεχνία. Στα 1831, στην Πετρούπολη γνώρισε τον Πούσκιν, που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του Γκόγκολ ως συγγραφέα.
Στα διηγήματά του περιγράφει με ζωντανή γλώσσα την επαρχιακή ζωή της Ρωσίας. Τα ανώτερα ιδανικά που παρουσίαζε ο Γκόγκολ στα έργα του ήλθαν σε σύγκρουση με την άρχουσα τάξη και γι' αυτό συχνά δέχτηκε αρνητική κριτική και σφοδρές επιθέσεις.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του το μυαλό του χάθηκε στις καταχνιές της παράνοιας. Κατέστρεψε τα τελευταία του γραφτά. Πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου 1852 στη Μόσχα.
Έργα του:
"Τα παντρολογήματα" (σατιρική κωμωδία)
"Οι παίκτες" (σατιρική κωμωδία)
"Ο επιθεωρητής" (σατιρική κωμωδία)
" Ταράς Μπούλμπα"
" Το παλτό"
"Η Μύτη"
" Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού"
"Νεκρές Ψυχές" (μυθιστόρημα, ημιτελές)
Επηρέασε τους συγκαιρινούς του, μα και τους κατοπινούς Ρώσους συγγραφείς: όπως έγραψε ο Ντοστογιέφσκι «Όλοι βγήκαμε από το «Παλτό» του Γκόγκολ».
https://youtu.be/CDqI4nfjCHU
https://youtu.be/ceB2AcnuA_o
https://youtu.be/Owps13zDdjE
https://youtu.be/ZCIN1CEG8ug
Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2022 | |